Ο λαός μας πλήρωσε με βαρύ τίμημα τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που επικράτησαν τα τελευταίες δεκαετίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και οι ευρωπαϊκοί λαοί κυρίως στο Νότο.
Θα έπρεπε μετά από όσα ζήσαμε, να ξέραμε και να θυμόμαστε όλοι….
Ποιοι και γιατί μιλούσαν για ανταγωνιστική ευρωπαϊκή οικονομία μέσω της μείωσης του “εργατικού κόστους”, δηλαδή της μείωσης των αμοιβών των ελεύθερων επαγγελματιών, των μισθών, των επιδομάτων.
Ποιοι αναπαρήγαγαν τον παλαιοκομματισμό, τις κομματικές δομές μέσα στο δημόσιο, τις προνομιακές δανειοδοτήσεις, την αναξιοκρατία.
Ποιοι και γιατί μιλούσαν και εφάρμοζαν την απομείωση των παραγωγικών δομών
Ποιοι και γιατί δεν είχαν δάσκαλους και καθηγητές στα σχολεία, γιατρούς στα νοσοκομεία, οδηγούς στα λεωφορεία, μηχανικούς και νομικούς στις δημόσιες υπηρεσίες.
Ποιοι και γιατί δεν ολοκλήρωναν τις υποδομές για δεκαετίες, δημιουργώντας δισεκατομμύρια υποχρεώσεις σε αποζημιώσεις.
Ποιοι και γιατί μείωσαν τις συντάξεις, έκλεισαν νοσοκομεία, δεν επέτρεπαν την παροχή ιατροφαρμακευτικής κάλυψης
Ποιοι συναίνεσαν και ψήφισαν αυτές τις πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ποιοι υπερχρέωσαν, πτώχευσαν και δέσμευσαν τη χώρα, βάζοντας τον ελληνικό λαό στα μνημόνια, παραδίδοντας στην Τρόικα μέρος της εθνικής κυριαρχίας
Το χειρότερο όμως είναι ότι το καταστροφικό μίγμα παλαιοκομματισμού και ακραίου νεοφιλελευθερισμού, έρχεται να ενοχοποιήσει την έξοδο από τα μνημόνια, την κοινωνική πολιτική, την αύξηση του κατώτατου μισθού και όλων των κοινωνικών πολιτικών.
Έρχεται να ακυρώσει τις αναπτυξιακές παραγωγικές πολιτικές και επιτυχίες που για δεκαετίες ήταν ζητούμενες, με κύριο παράδειγμα τις δημόσιες υποδομές.
Έρχεται να επαναφέρει ως λύση τις λαθεμένες πολιτικές των μνημονίων, ως πρόταση διακυβέρνησης.
Δυστυχώς πολιτικοί χώροι και κυρίως το ΚΙΝΑΛ, που η αφετηρία τους δεν έχει σχέση με την δεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό, συνέβαλαν για να υπάρξει τα τελευταία τέσσερα χρόνια ένα μέτωπο ενάντια στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Προσπάθησαν με στρεβλώσεις και ψέματα, ευθυγραμμισμένες με την ΝΔ, να κρύψουν την συνεργασία στην Κυβέρνηση Παπαδήμου και Σαμαρά αλλά και την δεξιά στροφή των πολιτικών που ασκήθηκαν.
Ακόμη και σήμερα, που το μήνυμα του ελληνικού λαού για λάθη, ολιγωρίες και κόπωση των μεσαίων στρωμάτων με τόσα χρόνια μνημονίων, έφεραν τη ΝΔ και τον νεοφιλελευθερισμό, νικητές των ευρωεκλογών και των εκλογών της Τοπικής αυτοδιοίκησης, συνεχίζουν να διακηρύσσουν ως στόχο τους την στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, ως κύριο αντίπαλο τους τον ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Μια στάση στήριξης της ΝΔ, επικράτησης του νεοφιλελευθερισμού, ως κύρια επιλογή του ΚΙΝΑΛ.
Η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα που προτείνεται από τη ΝΔ, μετά από τόσα χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού θα είναι καταστροφική.
Παραμένει λοιπόν αναπάντητη η ερώτηση: με ποιες πολιτικές δυνάμεις, θέλει να συνεργαστεί το ΚΙΝΑΛ; Σε ποιους τομείς και σε ποιες πολιτικές διαφωνεί με την ΝΔ;
Και όσο παραμένουν αναπάντητα αυτά τα ερωτήματα, με σαφήνεια, τόσο ενισχύεται η πρόβλεψη συνεργασίας με τον νεοφιλελευθερισμό.
Ο καθένας, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τη χώρα μας, για την Ευρώπη και για τον ελληνικό λαό αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Με αυτά τα δεδομένα στο δίλημμα Προοδευτική συμπόρευση ή νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, ο δημοκρατικός και προοδευτικός κόσμος της χώρας έχει μόνο μια επιλογή: Τον Αλέξη Τσίπρα και την συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων.
Αρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα
