Νέα εμπόδια που θα σημάνουν τεράστιες καθυστερήσεις στην υλοποίηση του έργου Πάτρα- Πύργος, προβλέπει ο πρώην υπουργός Υποδομών και Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστος Σπίρτζης που μίλησε στην «Πρώτη» για τα νέα δεδομένα τα οποία δημιουργήθηκαν μετά την απόφαση του σημερινού Υπουργού Υποδομών να αλλάξει το σχεδιασμό και να προχωρήσει στην διάλυση των τεσσάρων εργολαβιών.
«Δεν μπορεί να έχει σταλεί νέος φάκελος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εφ’ όσων ακυρώθηκαν οι συμβάσεις που υπήρχαν θα έπρεπε το υπουργείο να έχει φτιάξει νέα μελέτη κόστους οφέλους που θα την ενέτασσε μέσα στην παραχώρηση. Αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να φτιάξουν νέο τεχνοοικονομικό μοντέλο για την παραχώρηση με μία νέα μελέτη κόστους οφέλους και να το στείλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για έγκριση και μάλιστα σε τρείς διευθύνσεις. Θεωρώ λίγο δύσκολο να το έχει κάνει ο Καραμανλής μέσα σε 10 μήνες και θα χρειαστεί τουλάχιστον για τον συγκεκριμένο υπουργό μία 10ετία. Το να «κόψει» τις συμβάσεις που ήδη «έτρεχαν» σημαίνει πολύ μεγάλες εμπλοκές. Όταν στην Παραϊόνια έχουν προσφύγει ενάντια στην απόφαση ακύρωσης του διαγωνισμού, καταλαβαίνεται πόσο δύσκολο είναι για το υπουργείο να αντιμετωπίζει μία κατάσταση όπου έχει κυρώσει συμβάσεις και τις ακυρώνει χωρίς κανένα λόγο. Δεν έχει συνεννοηθεί με τους αναδόχους ή με τους δεύτερους αναδόχους και δεν έχει καθοριστεί ποσό αποζημίωσης τους. Νομίζω ότι έχει βάλει το έργο σε μία περιπέτεια που θα φέρει πολύ μεγάλες καθυστερήσεις» επεσήμανε χαρακτηριστικά ο Χρ. Σπίρτζης.
Προβλέπει καθυστερήσεις
Ερωτηθείς από την «Πρώτη» ο τέως υπουργός Υποδομών, για το κίνδυνο να χαθεί το έργο του Πάτρα- Πύργος, ο Χρ. Σπίρτζης σημείωσε: «Πιστεύω ότι για τα επόμενα χρόνια το έργο χάνεται, ειδικά εάν ακολουθηθεί το ίδιο μοτίβο που ίσχυσε στην Παραϊόνια. Στην Παραϊόνια είχε ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και έπρεπε να ανατεθεί στον επόμενο, που βρισκόταν στη λίστα του διαγωνισμού, από την στιγμή που είχαμε την ακύρωση του προσωρινού αναδόχου. Αντί να γίνει αυτό ακύρωσε τον διαγωνισμό και το δικαστήριο δικαίωσε τον δεύτερο που δεν πήρε την εργολαβία. Για τα τρία τμήματα του Πάτρα- Πύργος που έπρεπε από τον Ιούλιο να γίνει αυτή η διαδικασία θα έχουμε ακριβώς το ίδιο. Για τα άλλα πέντε τμήματα έχουμε μία ακύρωση συμβάσεων – αναιτιολόγητη κατά την άποψη μου. Δεν μπορεί καμία αναθέτουσα αρχή να πει «εγώ λύνω μία σύμβαση και αποζημιώνω τον ανάδοχο, γιατί θέλω να το κάνω απευθείας ανάθεση κάπου αλλού». Δεν υπάρχει αυτό και θα είναι πραγματικά μεγάλα τα προβλήματα. Εκείνο που επικαλείται ο κ. Καραμανλής ότι δεν θα ήταν έτοιμο το 2023, νομίζω ότι είναι λόγια του αέρα, καθώς υπάρχουν οι συμβάσεις. Από τη στιγμή που είναι ευθύνη του αναδόχου να το τελειώσει το 2023 δεν μπαίνει άλλο θέμα. Δεν μπορεί να αμφισβητεί, ότι το έργο θα τελειώσει το 2023, επειδή ο υπουργός υποθέτει ή θεωρεί ότι οι εταιρίες δεν είναι αξιόπιστες. Εάν οι εταιρίες δεν είναι αξιόπιστες ας τις βγάλει από το μητρώο. Υπάρχει διαδικασία συγκεκριμένη για το πώς ελέγχεται η αξιοπιστία μία εταιρείας. Δεν είναι όμως αρμοδιότητα ούτε του υπουργού ούτε καμίας αναθέτουσας Αρχής να πει «εγώ επαναλαμβάνω το διαγωνισμό».
Η κατάτμηση και ο πτωχευμένος εργολάβος
Όλο το προηγούμενο διάστημα τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο ίδιος ο πρώην υπουργός Χρήστος Σπίρτζης κατηγορήθηκαν ότι η κατάτμηση του έργου έγινε αποκλειστικά και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα συγκεκριμένου εργολάβου. Ο ίδιος ο Χρ. Σπίρτζης ερωτηθείς από τη «Πρώτη» δήλωσε: «Έγιναν οκτώ διαγωνισμοί για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Ο πρώτος και σημαντικότερος ήταν ότι το έργο δεν είχε διασφαλιστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση ότι θα γίνει σαν αυτοκινητόδρομος. Δεν είχε γίνει μελέτη κόστους- οφέλους και δεν είχε πάρει έγκριση χρηματοδότησης. Το τελευταίο διάστημα και το υπουργείο και η ΕΡΓΟΣΕ επικαλούνται ότι εάν ένα έργο δεν έχει μελέτη κόστους- οφέλους δεν έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, κι αυτό είναι σωστό. Δηλαδή έχεις δεσμεύσει τα χρήματα, αλλά εάν δεν πάρεις έγκριση για να τα χρησιμοποιήσεις, συνεπώς δεν έχεις κάνει επί της ουσίας κάτι. Αυτό επικαλούνται στην υπογειοποίηση της Πάτρας. Εμείς δεν είχαμε πει ότι έχουμε πάρει έγκριση. Είχαμε πει ότι έχουμε κάνει μελέτες και η μελέτη κόστους- οφέλους παραδόθηκε τον Αύγουστο. Πάμε στην Πατρών- Πύργου. Στον έναν διαγωνισμό που είχαμε βγάλει το Δεκέμβρη του 2014, υπήρχαν τρία προβλήματα. Το πρώτο πρόβλημα ήταν ότι είχαμε προσφυγή από εταιρεία γιατί οι ποσότητες και οι μελέτες δεν ήταν ολοκληρωμένες στο υπό δημοπράτηση έργο. Άρα οι συμμετέχοντες είχαν άλλο βαθμό γνώσης για τα χαρακτηριστικά του έργου. Αυτό καταρρίφθηκε στην συνέχεια όμως. Όταν επικαιροποιήσαμε τις μελέτες βρέθηκαν τουλάχιστον διπλάσιες ποσότητες αδρανών που χρειαζόντουσαν για το έργο. Άρα ο ένας διαγωνισμός ευνοούσε τους εργολάβους που συμμετείχαν στην κοινοπραξία της Ολύμπιας Οδού και υποτίθεται είχαν κάνει τις μελέτες. Λέω υποτίθεται γιατί αλλού οι μελέτες ήταν σε επίπεδο οριστικής μελέτης και αλλού δεν υπήρχαν καθόλου μελέτες!
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι δεν είχε διασφαλιστεί το έργο όταν απεντάχθηκε, ότι είναι εγκεκριμένο το έργο, και ξεκινούσαμε από την αρχή.
Μας ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να κάνουμε μία σειρά από διαφορετικά σενάρια για το πλάτος του δρόμου άρα και με διαφορετικό κόστος. Άλλο είναι το κόστος ενός δρόμου με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση χωρίς διαχωριστική νησίδα (είναι κάτι σαν αυτό που έχουμε και σήμερα) και άλλο είναι το κόστος ενός αυτοκινητοδρόμου.
Το τρίτο είναι ότι έπρεπε να ανέβει ο ανταγωνισμός. Εάν υπήρχε ένας διαγωνισμός τότε, μόνο με τις μεγάλες εταιρείες, το ποσοστό έκπτωσης που θα έπαιρνε το δημόσιο θα ήταν πολύ μικρότερο. Αυτό σημαίνει ότι το έργο δεν θα είχε καμία τύχη του να πάρει έγκριση ως αυτοκινητόδρομος. Αλλά ακόμα και με το 50% έκπτωση που πήραμε στους έξι πρώτους διαγωνισμούς για να στείλουμε την μελέτη κόστους- οφέλους, πάλι με πιέσεις και σκληρή διαπραγμάτευση πετύχαμε την έγκριση του έργου ως αυτοκινητόδρομου». Αναφορικά με το εάν η κατάτμηση έγινε για να ευνοηθεί συγκεκριμένος εργολάβος ο Χρ. Σπίρτζης υποστήριξε: «Είναι κάτι για το οποίο κατηγορήθηκα στον «αέρα», καθώς εάν ίσχυε κάτι τέτοιο όφειλε η τότε αντιπολίτευση να έχει πάει στον εισαγγελέα! Αυτό είναι πέρα από κάθε λογική. Πάμε όμως να δούμε τι ισχύει. Πρώτο και σημαντικότερο, ότι οι διαγωνισμοί αυτοί έχουν ελεγχθεί από ότι υπάρχει και δεν υπάρχει, ως ελεγκτική αρχή σε επίπεδο χώρας και Ευρώπης. Παράλληλα ο συγκεκριμένος ανάδοχος απ’ ότι είδατε, είχε τόσο μεγάλη «στήριξη» από εμάς που τελικά δεν πήρε ούτε ένα έργο. Λέτε ότι μία κυβέρνηση εάν ήθελε να δώσει ένα έργο κάπου δεν θα μπορούσε να βγάλει εγγυητική ο «ανάδοχος της»; Έχω κουραστεί να ακούω ανέκδοτα και για το συγκεκριμένο έργο αλλά και για άλλα. Όλοι μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα εάν το έργο έγινε για συγκεκριμένο ανάδοχο ή όχι από τη στιγμή που γίνονται Διεθνής διαγωνισμοί. Εάν κάποιος έδινε μεγαλύτερη έκπτωση θα κέρδιζε εκείνος».
Περί απαλλοτριώσεων
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο Χρ. Σπίρζης και στο ζήτημα των απαλλοτριώσεων τονίζοντας: «Κάναμε τις απαλλοτριώσεις βάση του άρθρου 7 καθώς πάντα οι πολίτες διεκδικούν να λάβουν περισσότερα λεφτά από το Ελληνικό δημόσιο και σε πολλές περιπτώσεις δικαιώνονται. Επιλέξαμε να πάμε με το άρθρο 7 όπου σε περίπτωση που υπάρχουν δικαστικές εμπλοκές και προσφυγές από πολίτες το έργο δεν σταματά, συνεχίζεται και το Ελληνικό Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να δώσει στους πολίτες όπου έχουν απαλλοτριωθεί εκτάσεις το ποσό που εκδικάζουν τα Ελληνικά Δικαστήρια, αλλά χωρίς το έργο να σταματά. Αυτό είναι μία λογική και μία πρακτική που βοηθά να μην έχουμε καθυστερήσεις και αποζημιώσεις προς τους εργολάβους που είχαν προβλεφθεί σε όλους τους αυτοκινητόδρομους της χώρας όπου δεν είχαν τελειώσει οι απαλλοτριώσεις και υπήρξαν καθυστερήσεις έργων».
«Παγώνουν» τα έργα
«Μετά από πολλά χρόνια που το έργο θα έπρεπε να εκτελείται στο σύνολο του, με οκτώ εργολαβίες και μέσα σε μία περίοδο οικονομικής κρίση, ειδικά μετά τον κορωνοϊό, είναι πραγματικά αυτοκτονικό για την χώρα να έχει μία κυβέρνηση που ο απολογισμός της μέσα στους 10 μήνες διακυβέρνησης είναι η ακύρωση συμβάσεων και διαγωνιστικών διαδικασιών. Είναι πραγματικά καταστροφικό αυτό για την χώρα, τόσο καταστροφικό όσο και η Νέα Δημοκρατία» δήλωσε ο Χρ. Σπίρτζης συμπληρώνοντας: «Στην περιοχή σας δεν είναι μόνο το Πατρών- Πύργου που έχει ακυρωθεί. Δεν έχει προχωρήσει το Πύργος- Καλό Νερό- Τσακώνα, δεν προχωρά η υπογειοποίηση, δεν προχωρά το φυσικό αέριο και ο σταθμός μεταφόρτωσης στη Πάτρα από τη Ρεβυθούσα, δεν έχει γίνει κάτι με το Κατάκολο και είναι μία σειρά από έργα που είτε ακυρώθηκαν οι διαγωνισμοί, είτε δεν προχώρησε ο σχεδιασμός που υπήρχε. Ειδικά για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Εάν εμείς λειτουργούσαμε με τον ίδιο τρόπο το 2015, σήμερα δεν θα υπήρχε κανένα έργο στην χώρα, ούτε το Κόρινθος- Πάτρα, ούτε η Ιόνια, ούτε άλλα που ήταν σε εξέλιξη και υπήρχαν πολύ μεγάλα προβλήματα για την ολοκλήρωση και την παράδοση τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι προβληματικές οι συμβάσεις, που πράγματι είναι προβληματικές καθώς προβλέπονται πολύ μεγάλα διόδια για τον πολίτη, όχι μόνο τώρα αλλά εδώ και μία 10ετία που υπήρχαν τα κολονάκια. Τι έπρεπε να πούμε; Ότι εμείς διαλύουμε αυτές τις συμβάσεις και πάμε να κάνουμε νέους διαγωνισμούς; Οι διαγωνισμοί αυτοί δεν θα είχαν ολοκληρωθεί ακόμα. Θα είχε πληρώσει η χώρα άπειρα λεφτά σε αποζημιώσεις όπως θα γίνει στην περίπτωση του Πατρών- Πύργου, αλλά δεν θα είχαμε και έργο».
πηγή: protinews.gr
