Άρθρο του βουλευτή Ανατολικής Αττικής και τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη της ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Χρήστου Σπίρτζη στην εφημερίδα Τα Νέα.
Θα ήταν πράγματι ευτυχές γεγονός να υπήρχε στη χώρα μας ένα πολιτικό σύστημα που θα συμφωνούσε στις βασικές γραμμές ενός εθνικού σχεδίου. Ενός σχεδίου που θα συμπύκνωνε τα συμπεράσματα του πολιτικού κόσμου και της ελληνικής κοινωνίας από τη δεκαετή περιπέτεια των Μνημονίων. Ενός σχεδίου που σε όσο δύσκολες στιγμές και αν φθάναμε να είχε επαρκή στελέχωση και λειτουργία στο εθνικό, δημόσιο σύστημα υγείας, που θα επέτρεπε στη χώρα να διαπραγματεύεται χωρίς την απειλή της έλλειψης τροφίμων, φαρμάκων, ενέργειας, βασικών αγαθών. Ενός σχεδίου που δεν θα επέτρεπε να δίνονται δάνεια με αέρα και οι τράπεζες θα συμμετείχαν στο επιχειρηματικό ρίσκο μιας υγιούς επιχειρηματικότητας.
Δυστυχώς η χώρα μας, εδώ και 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 είχε την ατυχία να μην έχει μια συντηρητική παράταξη που θα εκπροσωπεί μια άρχουσα εθνική παραγωγική τάξη. Δεν θέλησε να υπάρξει ποτέ και για κανένα θέμα εθνικό στρατηγικό σχέδιο. Δεν υπηρέτησε ποτέ την ύπαρξη δυνάμεων με εθνικό παραγωγικό προσανατολισμό. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που ακόμη και μέσα στα Μνημόνια η συντηρητική παράταξη δεν διαπραγματεύτηκε για την προστασία παραγωγικών δομών ακόμη και μεγάλων αλλά των μεταπρατικών.
Δεν νοιάστηκαν για τις χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν και τους εργαζόμενους. Όπως και σήμερα δεν νοιάζονται για όσες δεν θα ξανανοίξουν φορτωμένες με τα βάρη της υγειονομικής κρίσης που η ίδια η ΝΔ δεν πρόβλεψε να καλυφθούν, ούτε για τις χιλιάδες νέους ανέργους. Δεν νοιάστηκαν για τις δομές της υγείας και της παιδείας. Και δεν νοιάζονται ούτε σήμερα, ως μια Δεξιά της μεταπρατικής σύμπραξης των βιλαετιών.
Δυστυχώς για εμάς, στην άλλη πλευρά του πολιτικού συστήματος, σε όσους ιδεολογικά και πολιτικά στέκονται μέσα στην κοινωνία και τα προβλήματά της, αναζητούν την κοινωνική δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, τις ίσες ευκαιρίες μεταξύ των πολιτών, τη δημοκρατία.
Όσοι πιστεύουμε στην μη εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.
Όσοι μαχόμαστε τη βία από όπου κι αν προέρχεται και πρώτιστα από τους κρατικούς φορείς όπως τα σώματα ασφαλείας και τους χρηματοπιστωτικούς όπως οι τράπεζες.
Όσοι σεβόμαστε τον διπλανό μας, τα δικαιώματα και τη διαφορετικότητά του.
Οφείλουμε να συμβάλουμε στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου, μαζικού και ανοιχτού πολιτικού φορέα, που θα εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου και θα αποτελεί τον φορέα προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας. Που δεν θα αφουγκράζεται την κοινωνία, ούτε θα την κατανοεί γιατί θα την εμπεριέχει.
Οφείλουμε να συμβάλουμε στην οικοδόμηση ενός πολιτικού φορέα που θα ξεπερνά δομές προοδευτικών κομμάτων που συνέθλιψαν το ιδεολογικό και πολιτικό τους όραμα στις μυλόπετρες της κυβερνητικής διαχείρισης, που συνέθλιψαν τη μαζική έκφραση υπηρετώντας ιδεολογικούς δογματισμούς, που κατέπνιξαν τη νικηφόρα ψυχή της προοδευτικής παράταξης ακολουθώντας επιλογές στενών πολιτικών προσεγγίσεων, που καλλιέργησαν ανούσιους ανταγωνισμούς αντί για ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης, σύνθεσης και ομογενοποίησης, που πίστευαν στην καθοδήγηση της κοινωνίας αντί της διαλεκτικής σχέσης μαζί της, που γαλούχησαν τα μέλη τους είτε ως εκλογικούς μηχανισμούς είτε ως κλειστές ελίτ διαλογισμού είτε ως φράξιες είτε ως συμμετέχοντες σε κλεφτοπόλεμους συζήτησης διά του Τύπου, είτε ως κύριοι εκφραστές πολιτικών απόψεων αποδόμησης της ενιαίας έκφρασης ενός δημοκρατικού πολιτικού φορέα.
Οφείλουμε να οικοδομήσουμε έναν πολιτικό φορέα ανοιχτών δομών συμμετοχής και έκφρασης των κοινωνικών δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων, συμμετοχής όλων των μελών για τη συνδιαμόρφωση των θέσεων, των κανόνων, των ασυμβιβάστων, της λογοδοσίας των οργάνων και της παραγωγής πολιτικών θέσεων και στελεχών. Αυτόν τον πολιτικό φορέα έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός και η χώρα.
Αυτός είναι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ που οφείλουμε να υπηρετήσουμε, ακολουθώντας την πολιτική ματιά του Προέδρου μας προς τα εμπρός και όχι προς τα μέσα.
unspecified
