Tην προηγούμενη Κυριακή, στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών, τελέστηκε από την οικογένεια, τους Συντρόφους και τους φίλους του, το μνημόσυνο του Δημήτρη Τσοβόλα.
Του Συντρόφου που είτε ως υπουργός είτε ως βουλευτής είτε ως πολίτης ποτέ δεν λησμόνησε την πατρική και την ταξική του καταγωγή, σπάζοντας κατεστημένα ταμπού όσων θεωρούσαν οικογενειακή κληρονομιά την διακυβέρνηση της χώρας.
Του Συντρόφου που δεν λιποψύχησε και δεν κάμφθηκε όταν η δεξιά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον στοχοποίησε, τον λάσπωσε, τον δίκασε και τον καταδίκασε άδικα.
Του Συντρόφου που μας θύμιζε πάντα, από τα φοιτητικά μας χρόνια ως και τις ημέρες των μνημονίων, την διαχωριστική γραμμή της δεξιάς και του προοδευτικού κόσμου,
Λίγες ημέρες αργότερα παρά την αθωωτική εισήγηση του Εισαγγελέα, παρά τις αθωωτικές αποφάσεις της τακτικής δικαιοσύνης για την ίδια υπόθεση, εκδόθηκε η απόφαση καταδίκης για πλημμέλημα του Νίκου Παππά, από το ειδικό δικαστήριο, που αποφασίστηκε ξανά από μία Κυβέρνηση Μητσοτάκη, γιατί τόλμησε μετά από δεκαετίες νταλαβεριού κυβερνήσεων και καναλιών, να εφαρμόσει τις συνταγματικές προβλέψεις και να διεξάγει διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, εισπράττοντας χρήματα για το Δημόσιο Ταμείο.
Σύντροφε Νίκο,
Εμείς το ξαναζήσαμε ….
Εμείς κρατήσαμε όρθια και την προοδευτική παράταξη και την Αριστερά.
Εμείς σταθήκαμε και στεκόμαστε δίπλα στους στοχοποιημένους Συντρόφους μας.
Η βαριά δημοκρατική πολιτική κληρονομιά μας, διαχρονικά, δεν μας άφησε ποτέ να φοβηθούμε ούτε διώξεις, ούτε δικαστήρια, ούτε παρακολουθήσεις, ούτε απειλές .
Ούτε μας φόβισαν, ούτε πρόκειται να μας φοβίσουν ποτέ.
Τους ανατρέψαμε και θα τους ξαναανατρέψουμε …
Για να επιστρέψει στην Ελλάδα η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία…
