H oμιλία του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη στο 8ο Περιφερειακό Συνέδριο για την παραγωγική ανασυγκρότηση: «Ανάταξη Δυτικής Αττικής», στη θεματική συνεδρία «Υποδομές και Πολιτική Προστασία».
Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών: «Ολη η Ελλάδα είναι μία Μάνδρα» – «172 καταστροφικές πλημμύρες σε όλη την Ελλάδα, από το 2004 μέχρι σήμερα»!
Χρήστος Σπίρτζης: «801 εκατομμύρια ευρώ κόψαμε από αυτά που προβλέπονταν και διεκδικούσαν οι εργολάβοι από τις συμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. 642 εκατομμύρια από τα χρήματα αυτά, πήγαν στα μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα. Αυτή είναι η διαφορά μας».
Η ΟΜΙΛΙΑ
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Να ευχαριστήσω ξανά την Περιφέρεια Αττικής για την πρόσκληση στο 8ο Περιφερειακό Συνέδριο για την αναπαραγωγική ανασυγκρότηση με θέμα την ανάταξη της Δυτικής Αττικής, για τις Υποδομές και την πολιτική προστασία, αλλά και για την «Ελευσίνα 2021 ως πολιτιστική πρωτεύουσα.
Δεν μπορεί κανείς να μην ξεκινήσει από τις πρόσφατες πλημμύρες, από τους συμπολίτες μας που χάθηκαν, από τις καταστροφές που συνέβησαν και συμβαίνουν κατ’ επανάληψη τα τελευταία χρόνια στη Μάνδρα. Κι αυτό δεν το λέει κανείς. Όπως επίσης δε λέει κανείς, ότι ολόκληρη η χώρα είναι μια Μάνδρα.
Ακούσαμε πολλά τις τελευταίες μέρες. Πάρα πολλά. Τόσα, που έχουν δημιουργήσει και ένα αίσθημα ανασφάλειας στους κατοίκους της Μάνδρας, αν πρέπει να μείνουν στην περιοχή ή όχι. Προφανώς, δεν πρέπει να ανησυχούν και να έχουν ένα τέτοιο αίσθημα, παρ’ ότι τα τελευταία χρόνια η Μάνδρα έχει πλημμυρίσει πολλές φορές. Δεν είχαμε νεκρούς. Αλλά είναι γεγονός, ότι έχει Μάνδρα πλημμυρίσει πάρα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια.
Θα μου επιτρέψετε λοιπόν, πριν μπω στο θέμα της συζήτησης, να επεκταθώ λίγο έξω από τις αρμοδιότητές μου, για να ειπωθούν μερικά πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί όλο αυτό τον καιρό, και ακούμε προφανώς και τους φίλους μου στο ΣΚΑΪ, -εμένα μου δίνεται το δικαίωμα να μιλήσω για το ΣΚΑΪ είναι δικοί μου άνθρωποι-, καθημερινά, και από άλλα Μέσα, αλλά στο ΣΚΑΪ μπορώ έτσι με φιλικό τρόπο να απευθύνομαι, γιατί δεν παρεξηγούνται από εμένα…
Έχω ετοιμάσει μια παρουσίαση, δε συνηθίζεται, δεν είναι αρμοδιότητά μου, αλλά κάποια στιγμή, πρέπει να ειπωθούν μερικά πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί. Είναι εδώ βέβαια ο Πρόεδρος του Εθνικού Αστεροσκοπείου, οπότε έχω και… διαστημική υποστήριξη και όχι μόνο.
Θα τρέξω πιο γρήγορα τις διαφάνειες με τα μετεωρολογικά που έχουμε βρει, γιατί από το Εθνικό Αστεροσκοπείο τα πήραμε έτσι κι αλλιώς, που δείχνουν τη μέση βροχόπτωση της περιοχής. Δείχνουν, ότι τα χιλιοστά νερού στην περιοχή της Μάνδρας που έπεσαν, στις 3 ώρες, είναι πολύ περισσότερα από αυτά που έπεσαν από όλο το μήνα Νοέμβριο.
Εδώ, σ’ αυτή τη διαφάνεια προβολής, μπορούμε να δούμε πόσο έντονη ήταν η βροχόπτωση και εδώ, στην επόμενη, φαίνεται η έκταση του πλημμυρικού φαινομένου. Μπορούμε να δούμε ακόμη, ότι το νερό από την ισχυρή βροχόπτωση εισήλθε στην πόλη ταυτόχρονα από δυο πλευρές: Από τα δυο ρέματα δηλαδή: της Αγίας Αικατερίνης και τις Σούρες. Βλέπουμε, ότι η Αττική Οδός και η νέα Εθνική Οδός Αθηνών – Κορίνθου λειτούργησαν ως φράγματα και σταμάτησαν τη διάχυση του πλημμυρικού φαινομένου.
Βλέπουμε επίσης, ότι επειδή ακριβώς τα δυο ρέματα συναντήθηκαν, εκεί κάτω από τον αστικό ιστό της Μάνδρας, δεν μπορούσε το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης, να εκτονωθεί να φύγει, άρα ανέβαινε η στάθμη συνέχεια.
Αριστερά βλέπετε το ρέμα Σούρες, εμποδίζεται, από επαγγελματικές αποθήκες. Δεξιά είναι το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης, διαχέεται –το λέμε αυτό κομψά οι μηχανικοί- επιφανειακά στην πόλη, μέσω των οδών Ρόκα και Κοροπούλη. Τι θα πει αυτό; Ότι δεν υπάρχει ρέμα, τρέχει στους δρόμους. Και όταν τρέχει στους δρόμους, αυξάνεται και η ταχύτητά του. Το ίδιο ισχύει και για την παλιά Εθνική Οδό. Γιατί δεν είχαμε ρέματα πλέον στη Μάνδρα.
Στο βάθος βλέπετε το σημείο της ένωσης των ρεμάτων στη βιομηχανική περιοχή. Μπαίνουν στη βιομηχανική περιοχή, υπάρχει διευθέτηση του ρέματος από την κατασκευή της Αττικής Οδού όπως βλέπετε, αλλά η ταυτόχρονη άφιξη των δύο ρεμάτων σε αυτό το σημείο και ο τεράστιος όγκος των νερών, δεν αφήνει το φαινόμενο να εκτονωθεί. Και έχουμε στη συνέχεια την καταστροφική πορεία του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης, οπότε καταλαβαίνετε τι ακριβώς έγινε.
Επειδή όμως ακούστηκε ότι φταίει ο Τσίπρας, εγώ που έλειπα στην Αμερική -κι ας μην είχα αρμοδιότητες-, η Δούρου…
Θα πάμε όλοι μαζί να τη δείρουμε το βράδυ και τον Τσίπρα και εμένα μετά, να είμαστε όλοι μαζί… Τον Τόσκα που δεν εμφανίστηκε και ας ήταν όλες τις μέρες εκεί, τον Σκουρλέτη.
Παρά ταύτα να δούμε τι γίνεται. Και ποιος φταίει. Εδώ βλέπουμε μια αεροφωτογραφία του 1945. Το ’45 το ρέμα Σούρες διέρχεται ανατολικά και έξω από την πόλη, χωρίς παρεμβάσεις και με φυσική ανάπτυξη. Το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης διέρχεται από τότε μέσα από την πόλη και βγαίνει σε μια φυσική κοίτη, στις παρυφές της. Υπήρχε ρέμα όμως. Και μέσα στην πόλη το ’45. Και έξω από αυτή, όπως φαίνεται από την ανάλυση της αεροφωτογραφίας.
Το 2007 και σήμερα, το ρέμα Σούρες έχει υποστεί πίεση από σημαντικές μεμονωμένες κτιριακές κατασκευές -όπως το βλέπετε-, από έργα οδοποιίας, από την επέκταση της πόλης στα ανατολικά. Το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης διέρχεται από το σύνολο του κεντρικού άξονα της Μάνδρας και πηγαίνει επιφανειακά. Δεν υπάρχει τίποτε!
Το 1945 -το σημείο 1 που βλέπετε είναι η σημερινή είσοδος της πόλης- δεν υπήρχε εκεί τίποτε.
Στη σημερινή είσοδο της πόλης υπήρχε η φυσική κοίτη του ποταμού.
Το 1970 πάλι στο ίδιο σημείο, στην ίδια θέση, έχουμε κάποιες νέες κατασκευές. Δε διευθετείται το ρέμα -από τότε δηλαδή έχει αρχίσει το έγκλημα και υλοποιείται κανονικότατα-, δεν υπάρχει κανένα τεχνικό στην είσοδο της πόλης, έχουμε εξαφάνιση του ρέματος, επομένως όταν έχουμε πλημμυρικό φαινόμενο από το ’70 πλημμυρίζει η Μάνδρα. Από το 70…
Το έτος 1982 στην ίδια θέση που βλέπετε, το σημείο του ρέματος στη φωτογραφία του ’45 πλέον είναι κανονικός δρόμος. Η πόλη επεκτείνεται, -βλέπετε τα νέα κτίσματα-, σταδιακά, εξαφανίζεται το ρέμα τελείως και μετατρέπεται σε δρόμο. Αλλά οι κατασκευές των κτισμάτων, των δρόμων, όλα τα υπόλοιπα, είναι μια χαρά, εκτός από τη διευθέτηση του ρέματος. Όλα τα άλλα γίνονται.
Το 1988, στην ίδια θέση έχουν μπει αρκετά Οικοδομικά Τετράγωνα. Εχουν χτιστεί σπίτια, η νέα επέκταση της οδού -ήταν η κοίτη του ποταμού παλιά-, δεν υπάρχει πλέον ρέμα και εξαφανίζεται και στην επέκταση. Εκεί που βλέπετε δηλαδή το σημείο 2 έχουμε κάνει δρόμο πλέον, το ’88.
Το ’95 στην ίδια θέση διατηρείται η ίδια εικόνα: Δεν έχουμε κανένα έργο διευθέτησης και οχύρωσης της πόλης. Διακρίνουμε το τελείωμα του ρέματος και επομένως πάλι νοητά, όταν έχουμε πλημμύρα, όλα τα νερά και τα φερτά υλικά θα μπουν μέσα στη Μάνδρα.
Το 2007 πάλι, το σωτήριον έτος 2007, είναι αμετάκλητη η κατάσταση.
Εχουμε πλήρη συμπίεση των υδάτων στους δρόμους, στη συγκεκριμένη οδό και προφανώς, η φυσική κοίτη του ρέματος έχει πλέον εξαφανιστεί από την είσοδο της πόλης τελείως. Και εδώ μπορείτε να το δείτε έτσι εποπτικά, σε μεγαλύτερη κλίμακα που είναι το ρέμα, που εξαφανίζεται, που είναι σήμερα οι παρυφές της εισόδου της πόλης.
Και εδώ βλέπουμε μετά την πλημμύρα, τη φωτογραφία, πως δηλαδή ήρθε το νερό και πως έκανε ένα «Δ» επί της ουσίας, για να μπει στην πόλη, που σημαίνει, ότι το νερό έρχεται με μεγάλη δύναμη με ορμή.
Ξαναδημιουργείται η φυσική κοίτη του, δηλαδή το νερό έχει μνήμη. Ας έγινε το έγκλημα το ’45 το νερό έχει μεγάλη μνήμη, ισχυρή μνήμη, όπως ισχυρή μνήμη έχει και ο ελληνικός λαός.
Καταλάβουμε όλοι, πραγματικά πρέπει να καταλάβουμε όλοι, ποια ήταν τα εγκλήματα στα ρέματα της Μάνδρας. Και ότι αυτά που ακούγονται όλες αυτές τις μέρες είναι τρέλα, είναι πραγματικά τρέλα.
Θα δείτε τι γίνεται με την «καταπληκτική» οδό Κοροπούλη στη Μάνδρα από το ’70. Με στοιχεία συγκεκριμένα με αεροφωτογραφίες, ποια είναι η εξέλιξη μέχρι σήμερα. Θα φωνάξουμε και το ΠΑΜΕ εγώ τους αγαπάω, ο Σκουρλέτης τους αντιμετωπίζει σοβαρά… Αντί να προστατεύουμε τα μουσειακά είδη, κάποιοι υπουργοί της κυβέρνησης, τους πολεμάνε. Εντάξει. Έχουν μία άλλη αντιμετώπιση…
Λέγαμε λοιπόν νωρίτερα, ότι το νερό έχει μνήμη και ο λαός έχει μνήμη, ο Κυριάκος δεν έχει, αλλά θα του την επαναφέρουμε. Εδώ είναι η διαχρονική εξέλιξη του ρέματος Αγίας Αικατερίνης στην οδό Κοροπούλη, δηλαδή όχι στην είσοδο της Μάνδρας, στην έξοδο, την παλιά έξοδο και σε ένα σημείο του αστικού ιστού. Εδώ έχουμε μία αεροφωτογραφία του ’70, βλέπετε το τμήμα της φυσικής κοίτης του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης μετά την έξοδο από τα όρια που είχε τότε η πόλη και πριν τη συμβολή με το άλλο ρέμα, τις Σούρες.
Χαρακτηριστική εικόνα είναι στη θέση 1 που βλέπετε ότι έχουμε σημειώσει, εκεί είναι ένα γεφυράκι. Τότε υπήρχε ένα γεφυράκι το ’70.
Εδώ είμαστε στο ’82, το γεφυράκι υπάρχει ακόμη αλλά στο σημείο 2 φαίνεται ξεκάθαρα η επέκταση της οδού Κοροπούλη πάνω στο ρέμα. Αρα, αρχίζουμε και κλείνουμε και σε αυτό το σημείο το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης, αλλά το γεφυράκι υπάρχει ακόμη δεν το έχουμε κλείσει…
Το 1988 έχουμε πλήρη εξαφάνιση της παλιάς κοίτης, στη θέση του ρέματος υπάρχει πλέον μόνο η οδός Κοροπούλη και το γεφυράκι έφυγε. Το κλέψανε το γεφυράκι! Πήγαν κάποιοι κακοί εκείνο το βράδυ και το πήραν! Η Δούρου θα ήταν!
Και εδώ είναι το 1995, όπου βλέπετε ότι η οικιστική πίεση και η δημιουργία δρόμων αφάνισε και τα τελευταία σημεία της παρουσίας του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης στην πόλη. Η ροή του πλέον διέρχεται αποκλειστικά από το οδόστρωμα με ανεπαρκή φρεάτια επιφανειακής συλλογής.
Η δυναμικότητα των φρεατίων είναι 10 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο, όταν η δυναμικότητα του νερού που μπήκε στην πόλη με την πλημμύρα, υπολογίζεται στα 200 κυβικά το δευτερόλεπτο. Άρα μάλλον, είναι προφανές, ότι θα είχαμε θέμα.
Εδώ είναι το 1970 η οδός Κοροπούλη, όπου το νερό διέρχεται πάλι πάνω από το δρόμο, αλλά στο νότιο κομμάτι υπάρχει το ρέμα και μπορεί να φύγει, εκτονώνεται. Είναι μια πολύ σημαντική διαφορά.
Εδώ είμαστε στο ’82 που επεκτείνεται ο δρόμος ακριβώς πάνω στο ρέμα και καλύπτει το μεγαλύτερο μήκος.
Εδώ είμαστε στο ‘88 που πλέον δεν υπάρχει ούτε ρέμα, ούτε λουλουδάκι, ούτε μαργαρίτα. Τίποτε. Και βέβαια η οικιστική πίεση έχει αυξηθεί και έχουμε χτίσει πάνω στο μπαζωμένο ρέμα, δεν είναι μόνο ο δρόμος.
Το 1995, είναι η τελική διαμόρφωση του δρόμου πλέον. Το ρέμα της Αγίας Αικατερίνης δεν υπάρχει σε κανένα σημείο. Και εδώ είναι η άλλη τραγωδία το ρέμα Σούρες. Είναι εμφανή σε αυτή τη φωτογραφία τα κάθετα εμπόδια, η εγκάρσια διέλευση της οδού, η δόνηση πάνω στην κοίτη του.
Για να δούμε όμως, πότε έγιναν αυτά.
Εδώ βλέπουμε μία αεροφωτογραφία του 1945. Δεν υπήρχε τίποτε. Ρέμα υπήρχε το 45.
Το ’70 έχει κατασκευαστεί η παράκαμψη της παλιάς Εθνικής Οδού, το ρέμα διατηρεί τη φυσική του κοίτη, αλλά σε εκείνο το σημείο υπάρχει ένα τεχνικό και περνάει κάτω από το δρόμο. Έχουμε ελεύθερες εκτάσεις εκατέρωθεν του ρέματος, το ’70.
Το 1982 έχουμε μια έκπληξη: Κατασκευάζεται το κτήριο που βλέπετε στο σημείο 2 σε επαφή με το σημείο 1, αρχίζει δηλαδή το αμαξοστάσιο σιγά – σιγά και γίνεται. Ένα εργοστάσιο μεγάλο και ξεκινάει και το αμαξοστάσιο.
Εκεί που βρήκαμε τους νεκρούς συμπολίτες μας δηλαδή. Πολλούς νεκρούς συμπολίτες μας. Γιατί όταν εγώ ήρθα στη Μάνδρα, πήγα σε κάποιες κατοικίες που είχαν νεκρούς και τη μία κυρία την είχε βγάλει το νερό από το υπόγειο, πνιγμένη και την είχε στην αυλή της. Είναι τραγικό. Εδώ λοιπόν το έγκλημα αρχίζει και γίνεται σε αυτό το ρέμα, λίγο αργότερα από το προηγούμενο.
Είμαστε στο ’95, έχει ολοκληρωθεί, έχουμε σημαντικές παρεμβάσεις στο συγκεκριμένο σημείο, υπάρχει όλο το αμαξοστάσιο, πλήρης κατάληψη της κοίτης του ρέματος. Δεν υπάρχει το ρέμα.
Και εδώ βλέπετε ακριβώς τι συμβαίνει: Το 2007 σημαντικές παρεμβάσεις πλησίον του αμαξοστασίου του Δήμου Μάνδρας, έχουν ολοκληρωθεί. Η κοίτη δε διακρίνεται και η βεβαιότητα του πλημμυρικού φαινομένου σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης υπάρχει. Ως βεβαιότητα πλέον.
Πάμε τώρα στις κυβερνητικές ευθύνες. Μάλλον να μην το πω έτσι, να πω στην κεντρική Διοίκηση: Με την έγκριση της ένταξης στο σχέδιο της πολεοδομικής Ενότητας 2 της Μάνδρας, το 2003, είναι στο ρέμα της Αγίας Αικατερίνης, οριοθετήθηκε το τμήμα του ρέματος της Αγίας Αικατερίνης στην επέκταση του σχεδίου πόλης.
Γιατί έγινε αυτό; Έγινε γιατί αλλιώς δεν θα εγκρινόταν ποτέ το σχέδιο πόλης. Άρα το έβαλαν σε ένα σχέδιο, πολύ ωραία, όπως βλέπετε το ρέμα χωροθετήθηκε στην επέκταση και έχει τέλος: Την αρχή του οικισμού! Δηλαδή χωροθέτησαν ένα ρέμα, που αν το έφτιαχναν, το νερό θα έμπαινε μέσα στον οικισμό. Καταπληκτικό!
Έψαξα να βρω και τα σχέδια. Τελείως τυχαία δεν το έχει υπογράψει κανένας μελετητής, κανένας μηχανικός του Δημοσίου, τίποτε. Υπέροχο!
Και βέβαια από τότε μέχρι τώρα, δεν έχει γίνει η διευθέτηση του ρέματος. Αυτό έγινε έτσι. Έγινε δηλαδή απλά για να εγκριθεί η ένταξη στο σχέδιο της συγκεκριμένης πολεοδομικής Ενότητας. Και εδώ είναι τα «εκπληκτικά» γενικά πολεοδομικά σχέδια, τα οποία εγκρίνονταν αλλά τα ρέματα ξεχνιόντουσαν.
Δηλαδή τα βάζαμε τα ρέματα για να εγκριθούν, αλλά μετά τα ξεχνούσαμε για να χτίζουμε. Κι αυτό δείχνει, ότι με Υπουργικές Αποφάσεις και με Προεδρικά Διατάγματα, με Νόμους, δεν σταματούν τα ρέματα. Δεν διατάζεις το νερό και το νερό, για να το ξαναπούμε επίσης, έχει μνήμη, όπως και ο λαός έχει μνήμη.
Άρα για να ανακεφαλαιώσουμε τα συμπεράσματα από αυτά που είδαμε, -για να σταματήσει εκτός από τα πολλά φερτά που είχαμε στη Μάνδρα και στη Νέα Πέραμο η άλλη λάσπη-, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ή μέρους τους, όντως το καιρικό φαινόμενο που είχαμε ήταν ακραίο. Επρόκειτο για βροχή, από ό,τι μας λένε οι επιστήμονες, 50 χρόνων, αλλά αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εγκληματική αδιαφορία, την ανεπάρκεια και των Αρχών της πόλης και της πολιτείας γενικότερα.
Υπήρξε τμηματική και αποσπασματική οριοθέτηση και διευθέτηση των ρεμάτων στην ευρύτερη περιοχή. Υπήρχε πλήρης απουσία τεχνικών έργων εισόδου του ρέματος στο δρόμο, στον αστικό ιστό, είχαμε τμηματικά και ανεπαρκή έργα υδροσυλλογής αστικού τύπου, δηλαδή τα γνωστά φρεάτια , με μικρούς αγωγούς.
Έχουμε μεγάλες αυθαιρεσίες με ευθύνη –δε θα χαϊδέψουμε αυτιά- και των πολιτών, προφανώς και του Δήμου και των Πολεοδομικών Υπηρεσιών και γενικότερα της πολιτείας και του Υπουργείου γιατί παλιά ήταν Δημοσίων Έργων, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, ήταν ένα.
Και βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξε και η απουσία των έργων ορεινής υδρονομίας, που θα χρησίμευαν για την ανάσχεση της ταχύτητας των ομβρίων υδάτων. Αλλά και αυτό είναι ένα θέμα, γιατί σε πόσα βουνά της χώρας όταν όλη η χώρα είναι Μάνδρα, θα κάνεις έργα ανάσχεσης, ορεινής υδρονομίας;
Επανέρχομαι στην πρώτη διαφάνεια, γιατί παρέλειψα να σας πω, πως αν παρατηρούσατε εκείνες τις μέρες, έτσι ξεκίνησα να το ψάχνω, έλεγαν ότι είχε καεί το όρος Πατέρα. Με το που ήρθα, στο πρώτο που πήγα ήταν στο όρος Πατέρα για να δούμε από πού ήρθαν τα φερτά υλικά και δεν βρήκα ένα τετραγωνικό μέτρο καμένο από το όρος Πατέρα. Ένα τετραγωνικό, δεν είναι καμένο.
Ωστόσο, έχουν γίνει όλα τα άλλα. Άρα καλό είναι να ενημερωθεί ο ΣΚΑΪ και τα άλλα παιδιά, ότι το όρος Πατέρα είναι πράσινο. Δεν κάηκε και δεν κάηκε μάλλον γιατί έτσι όπως είναι απότομο, και ευνοεί για υψηλές ταχύτητες και για την καταστροφή που έγινε, δεν μπορείς να το κάνεις εύκολα και οικόπεδα… Δεν μπορείς να κάνεις ούτε εργοστάσιο, ούτε σπίτι, ούτε τίποτε εκεί.
Και τώρα σ’ αυτές τις διαφάνειες, βλέπετε τις συνέπειες όλων των παραπάνω:
Είναι φρικιαστικές πραγματικά σκηνές. Βλέπετε το τι γινόταν: Εδώ είναι ο δρόμος και το ρέμα, το νεκροταφείο. Ξεθάφτηκαν άνθρωποι. Εδώ είναι που έχουν παρασυρθεί ακόμη και νταλίκες. Η Αττική Οδός μοιάζει να είναι πάνω από ποτάμι και από κάτω σαν βάρκες είναι τα αυτοκίνητα.
Γιατί όμως λέμε, ότι όλη η χώρα είναι μια Μάνδρα; Θα σας το δείξουμε στη συνέχεια. Γιατί τα ίδια είχαμε στη Σαμοθράκη, στη Σκόπελο, στην Άρτα, στη σε όλη την Ελλάδα που πλημμυρίζει εδώ και τρία χρόνια με τα ίδια ακριβώς φαινόμενα. Στη Σύμη, δεν πήγα δεν πρόλαβα, ήμουν στην Αμερική με κατηγόρησε ο Μητσοτάκης, δεν ξαναέφυγα,,,
Όλη η Ελλάδα είναι μια Μάνδρα. Στις άλλες πλημμύρες που ανέφερα, δεν είχαμε νεκρούς. Και στις προηγούμενες πλημμύρες της Μάνδρας δεν υπήρξαν νεκροί και στις υπόλοιπες που έχουμε ζήσει.
Και εδώ, αξίζουν συγχαρητήρια, -να τα δώσουμε στον Νίκο Τόσκα που είναι εδώ και στον Πάνο Σκουρλέτη- για την Πολιτική Προστασία, για την Πυροσβεστική, για την Αστυνομία, για τον Στρατό.
Εδώ βλέπετε τη Σαμοθράκη.
Στην πρώτη φωτογραφία, βλέπετε τον καταρράκτη μέσα στον οικισμό. Το δημαρχείο της Σαμοθράκης έχει χτιστεί πάνω στο ρέμα. Στη δεύτερη φωτογραφία είναι η κολώνα του δημαρχείου και στην τρίτη το παράπλευρο καλντερίμι. Και εδώ αποδεικνύεται επίσης ότι το νερό έχει μνήμη, γιατί περνάει από εκεί που ήταν το ρέμα, μέσα στον οικισμό.
Και ο λαός έχει μνήμη, έχει αποδειχθεί ιστορικά, θα αποδειχθεί και μετά από ενάμιση χρόνο περίπου.
Πάμε παρακάτω: Εδώ είναι η Σκόπελος.
Τα ίδια και στη Σκόπελο. Στη Σκόπελο είχαμε ένα πολύ ωραίο ρέμα σαν κι αυτό στις Σούρες, το θυμάμαι ήμουν φοιτητής όταν είχα πάει, είχε και ωραία πρανή με πέτρα. Το έκλεισαν.
Εβαλαν ένα αγωγό από ό,τι μου είπαν μικρό γι’ αυτό το ρέμα, έκαναν ένα «καταπληκτικό» δρόμο, αγορά, πάρα πολύ ωραία αγορά, καταπληκτικά καταστήματα, εμπορικά κέντρα. Δείτε όμως στη συνέχεια, ποια ήταν η κατάσταση μετά που έβρεξε στη Σκόπελο. Ό,τι ακριβώς έγινε και στη Μάνδρα, ακριβώς τα ίδια.
Αυτά ήταν τα εισαγωγικά για τη Μάνδρα. Σας παρακαλώ να τα στείλετε στον ΣΚΑΪ να κάνουν ρεπορτάζ…
Πριν ένα χρόνο αγαπητές φίλες και φίλοι είχαμε πει ότι θα δώσουμε έμφαση στο εθνικό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων στα αντιπλημμυρικά έργα και όχι στις πλατείες, για να σταματήσουμε αυτά τα φαινόμενα που τρέχαμε και ζούσαμε συνεχώς.
Ως συνήθως η αντιπολίτευση το στρέβλωσε. Μας χλεύασε κιόλας. Θα ήθελα λοιπόν, να δούμε τι κάναμε. Από τότε που ψηφίστηκε ο “Καλλικράτης” και εφαρμόστηκε, για να έχουμε και ομοειδή νούμερα να συγκρίνουμε: Τι έγινε δηλαδή από το 2010 μέχρι 2014 και τι έγινε από το ’15 μέχρι το ’17.
Από το ’15 μέχρι το ’17 εντάχθηκαν αντιπλημμυρικά έργα 302 εκατομμυρίων από το Υπουργείο Υποδομών, σε συνεργασία και με την Περιφέρεια Αττικής, μόνο για την Περιφέρεια Αττικής.
Εντάχθηκαν επίσης 90 εκατομμύρια για την υπόλοιπη Ελλάδα και προβλέφθηκαν 250 εκατομμύρια έργα αντιπλημμυρικά κυρίως σε όλους τους Δήμους και τα αστικά κέντρα, που περνάνε οι αυτοκινητόδρομοι γιατί δεν είχαν προβλέψει που θα πάνε τα νερά που μαζεύονταν από τα δίκτυα των αυτοκινητοδρόμων. Δηλαδή τα έριχναν σε ένα ρέμα, καλή ώρα, αλλά αν το ρέμα αυτό ήταν κλειστό, αν ο αγωγός είχε φράξει, αν ο Δήμος δεν το είχε συντηρήσει δεν το είχε διευθετήσει και τα λοιπά, δεν ένοιαζε κανέναν. Άρα θα έτρεχε μετά ο Σκουρλέτης σε όλη τη βόρεια Πελοπόννησο, την Ήπειρο να μαζεύει συντρίμμια.
Από το ’10 μέχρι το ’14 από το Υπουργείο Υποδομών αντί για 302 εκατομμύρια για την Περιφέρεια Αττικής, είχαν ενταχθεί 3,5 εκατομμύρια. Η σύγκριση δηλαδή είναι 3,5 με 302 εκατομμύρια. Για την υπόλοιπη Ελλάδα είχαν εντάξει 21 εκατομμύρια σε σχέση με τα 90 και δεν είχαν προβλέψει προφανώς ένα ευρώ από τα 250 εκατομμύρια για τα αντιπλημμυρικά έργα στους οικισμούς που διέρχονται οι αυτοκινητόδρομοι.
Να τα συγκρίνουμε, για να δούμε ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Ποιος έχει ευθύνες και ποιος όχι. Για να γίνει κατανοητό καλύτερα: 801 εκατομμύρια ευρώ κόψαμε από αυτά που προβλέπονταν και διεκδικούσαν οι εργολάβοι από τις συμβάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. 642 εκατομμύρια από τα χρήματα αυτά, πήγαν στα μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα. Αυτή είναι η διαφορά μας. Για να καταλάβετε γιατί δεν έχουμε αντιπλημμυρικό σχεδιασμό όλα αυτά τα χρόνια, και αντιπλημμυρικά έργα. Γιατί κάποια άλλα έργα πληρώνονταν πολύ περισσότερο και επομένως δεν υπήρχαν ούτε οικονομικοί πόροι, αλλά ούτε και διάθεση να γίνουν.
Εντός του ’17 ολοκληρώθηκαν τα αντιπλημμυρικά έργα του Ξηριά στην Κορινθία εδώ δίπλα. Θα θυμάστε τι γινόταν. Στη Φλέβα στο Δήμο Αγίων Αναργύρων που πλημμύριζε όλη η Δυτική Αθήνα. Χρηματοδοτήθηκαν και ολοκληρώθηκαν έργα στην Καλαμάτα που πριν 2,5 χρόνια ήταν όπως ήταν η Μάνδρα. Στη Μεσσήνη, τη Σκόπελο, το Μεσολόγγι, στην Άρτα, την Ηλεία, στην Κρήτη, στη Θεσσαλία, στην Πελοπόννησο.
Ωστόσο υπήρχε πραγματικά ένα μεγάλο πρόβλημα στις υπόλοιπες Περιφέρειες και ιδιαίτερα της Ηπείρου, της Θράκης, της Θεσσαλίας: δεν είχε ο ΣΥΡΙΖΑ Περιφερειάρχη. Αν είχε, θα έτρωγε το bulling που έφαγε και η Ρένα Δούρου σήμερα…
Αλλά επειδή εμείς δεν είμαστε στη λογική της Νέας Δημοκρατίας με τον ίδιο τρόπο που συνεργαζόμαστε με τη Ρένα, συνεργαζόμαστε με τον Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, με τον Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας και με τον Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και Ηπείρου και όλους, σε όλη την Ελλάδα. Αυτή είναι μια ποιοτική διαφορά αυτής της Κυβέρνησης. Όπως και με τους Δημάρχους που δεν ανήκουν στο ΣΥΡΙΖΑ και εδώ είναι, και στη Δυτική Αττική, και σε όλη την Ελλάδα, να μιλήσουν.
Εντός του ’17 ωριμάσαμε πέντε έργα εθνικού επιπέδου στην Περιφέρεια Αττικής. Ο συνολικός προϋπολογισμός ήταν 217 εκατομμύρια ευρώ για να δημοπρατηθούν μέσα στο 1ο εξάμηνο του ’18. Ειδικότερα είναι το ρέμα της Εσχατιάς προϋπολογισμού 100 εκατομμυρίων, είναι τομεακό πρόγραμμα του Υπουργείου από το ΕΣΠΑ, το ρέμα του Ερασίνου ποταμού 57 εκατομμύρια, που θα δημοπρατηθεί το 2ο τρίμηνο του ’18 με προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια Αττικής.
Δίνει δηλαδή λεφτά η Περιφέρεια στο Υπουργείο για να κάνει αυτό το έργο και αυτά δεν γίνονται σε μια εβδομάδα και σε ένα μήνα. Πρέπει να εγκριθεί από το Περιφερειακό Συμβούλιο, να πάει στο Ελεγκτικό Συνέδριο, να υπογράψουμε, να ξαναγυρίσει, να ξαναπάει… Ολες αυτές τις διαδικασίες αυτά που καθόμαστε με τον Πάνο να συντμήσουμε, για να συντμηθεί αντιστοίχως και ο χρόνος που απαιτείται.
Συνεχίζω με το ρέμα των Αχαρνών στο Μενίδι από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου, που είναι 30 εκατομμύρια, το ρέμα του Αγίου Γεωργίου στο Θριάσιο και στα Καλύβια Αττικής, είναι προϋπολογισμού 15 εκατομμυρίων και ξεκινάνε, γιατί ολοκληρώθηκαν οι μελέτες, έργα 250 εκατομμυρίων περίπου στις περιοχές που σας είπα. Το λέγαμε και από πριν -δεν προλάβαμε να το πούμε- έγινε πλημμύρα στην Αιτωλοακαρνανία, στο Μεσολόγγι και στις υπόλοιπες περιοχές που προαναφέραμε.
Και βέβαια στο 1ο εξάμηνο του ’18 θα επικαιροποιηθεί το master plan των αντιπλημμυρικών έργων για όλη την Περιφέρεια Αττικής, όπως και η εκπόνηση πάρα πολλών μελετών, αντιπλημμυρικής προστασίας για την Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης, γιατί εκεί η Περιφέρεια –ας είναι ο Τζιτζικώστας Νέα Δημοκρατία- δεν μπορεί να ωριμάσει αντιπλημμυρικά έργα, μας το είπε, και βοηθάμε και με δική μας χρηματοδότηση.
Ο άλλος δρόμος που είχαμε είναι οι προτάσεις που έκανε η Νέα Δημοκρατία. Μας κατήγγειλαν για προσλήψεις. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, το θεάρεστο έργο που άφησε αυτή η «βαριά μεταρρύθμιση» που έκανε στη χώρα, άφησε στη Μάνδρα ένα μηχανικό, στη Σαμοθράκη ένα μηχανικό και μια συναδέλφισσα η οποία έλειπε με άδεια κύησης αν θυμάμαι καλά, ένα τεχνολόγο – μηχανολόγο μηχανικό στη Σκόπελο. Θεάρεστο το έργο του!
Και επίσης στο Υπουργείο κατάργησε τη Διεύθυνση Φυσικών Καταστροφών Βορείου Ελλάδας, κατάργησε τα ΤΑΣ, έκανε ό,τι έκανε στην υγεία, στην παιδεία, στις μεταφορές, σε όλους τους τομείς που ήθελε να μεταφέρει στους εκλεκτούς του. Δεν πείραξε -βλέπω τον Στέλιο Παππά εδώ- τον ΟΑΣΘ που ήταν ιδιωτικός και πληρώναμε περισσότερο από τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Εκεί μια χαρά, δεν χρειαζόταν μεταρρύθμιση!
Επομένως επειδή αναρωτιούνται τι έγινε στη Μάνδρα, στη Μάνδρα είδαμε τη συνέπεια του εγκλήματος που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια, μιας και από το ’04 μέχρι σήμερα, χωρίς τις τελευταίες πλημμύρες, έχουν γίνει 172 καταστροφικές πλημμύρες στην Ελλάδα. 172. Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας, είναι οι πλημμύρες του Μητσοτάκη. Που φταίει η Δούρου, ο Σκουρλέτης και εγώ που ήμουν στην Αμερική.
Τι κάναμε: Ιδρύσαμε πριν ένα μήνα με το νέο Οργανισμό του Υπουργείου τη Διεύθυνση Φυσικών Καταστροφών Βορείου Ελλάδας, ιδρύσαμε τη Διεύθυνση Φυσικών Καταστροφών Δυτικής Ελλάδας που δεν υπήρχε ποτέ!
Δηλαδή στην πιο σεισμογενή περιοχή της χώρας δεν είχαμε Διεύθυνση Φυσικών Καταστροφών και βέβαια με μεγάλες εντάσεις και εκεί στις βροχοπτώσεις. Ιδρύσαμε δομές όχι όπως γινόταν προηγούμενα, αλλά όπως πρέπει να υπάρχουν σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας για να στηρίζονται οι φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η σύγκριση είναι προφανής. Εμείς δεν εντάξαμε 24 εκατομμύρια ευρώ αντιπλημμυρικά έργα όπως έκανε η Νέα Δημοκρατία σε μια τριετία.
Θα ήθελα για μια ακόμη φορά να ευχαριστήσω δημόσια τους μηχανικούς της Διεύθυνσης Φυσικών Καταστροφών.
Για να έχετε μια εικόνα τι έκαναν αυτοί οι άνθρωποι μετά την πλημμύρα: Διενέργησαν 2.046 αυτοψίες σε 14 ημέρες, είδαν ότι από αυτές τις αυτοψίες τα 1.608 κτήρια είχαν πληγεί, τα 1.138 ήταν κατοικίες, τα 284 ήταν αποθήκες. Έγιναν 1.350 αιτήσεις, έχουν εγκριθεί οι 650, εκτός από τις αιτήσεις που έχει ελέγξει η Περιφέρεια και αφορούν τις επιχειρήσεις. Μιλάμε για τις κατοικίες και τις αποθήκες τώρα.
Μένουν 420 αιτήσεις για να συμπληρώσουν οι συμπολίτες μας στοιχεία προκειμένου να πληρωθεί η έκτακτη βοήθεια που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός. Πολλοί από αυτούς θα σας πουν και μερικές ιστορίες, δεν πίστευαν –και κατηγορούσαν την Κυβέρνηση- όταν μια μέρα πριν, τα λεφτά ήταν ήδη στο λογαριασμό τους. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό, στην Ελλάδα τουλάχιστον. Άρα να τους ευχαριστήσουμε τουλάχιστον.
Και τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Μπορούμε να επιταχύνουμε τις απαλλοτριώσεις των αντιπλημμυρικών έργων, μπορούμε αν εντάξουμε όλα τα αντιπλημμυρικά έργα όπως κάναμε και με τους αυτοκινητόδρομους για να μην έχουμε καθυστερήσεις στον Κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων στο Νόμο 2882 στο άρθρο 7.α. Και μετά τη συνεργασία που είχαμε με τη Ρένα Δούρου το εισηγήθηκα στο Υπουργικό Συμβούλιο και βγήκε πράξη. Άρα έχουν ενταχθεί ήδη, την περασμένη εβδομάδα.
Τι μπορούμε να κάνουμε. Μπορούμε να αναπτύξουμε προηγμένα συστήματα για την αποτελεσματικότερη και πιο εύκολη καταγραφή, λειτουργία και την προστασία των υποδομών και των κτιρίων στις φυσικές καταστροφές. Εδώ αυτό το κάνουμε με τον Νίκο Παππά, γιατί πρέπει να αξιοποιήσουμε ό,τι μέσο έχουμε, Και μερικά από τα μέσα που έχουμε τηλεμετρίας, δορυφορικών τεχνολογιών σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών υπάρχουν, αλλά δεν έχουν αξιοποιηθεί ποτέ.
Δηλαδή η χώρα έχει πρόσβαση στο «Galileo», στο «EGNOS», στο «Κοπέρνικος», άρα αυτό που θα κάνουμε με το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής -έχουμε ήδη συνεννοηθεί- είναι να γίνουν τα νέα σύγχρονα συστήματα, που θα αξιοποιούν αυτή την πρόσβαση και θα δίνουν εργαλεία και στις Περιφέρειες και στους Δήμους, σε όλες τις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών. Και πάνω σε αυτά τα συστήματα θα μπορέσει να πατήσει και η θεσμική αλλαγή για να μην έχουμε καθυστερήσεις στις αποζημιώσεις αποκατάστασης των κτηρίων, που κάνουν δυο – τρία χρόνια και των επιχειρήσεων.
Και επειδή πρέπει να έχετε εικόνα γιατί βγαίνει μια Κοινή Υπουργική Απόφαση σε ενάμιση χρόνο, σας αναφέρω τα εξής: Σε 15 μέρες με ενάμιση μήνα οριοθετείται η περιοχή, αυτό είναι το εύκολο. Για να βγει όμως ο προϋπολογισμός πρέπει να έχουν τελειώσει οι αυτοψίες. Μόλις τελειώσει και αυτό, πάει στο Υπουργείο Οικονομίας, εγκρίνεται από εκατό φορείς, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο Υπουργείο Οικονομικών και μετά καταλήγει να βγει ΚΥΑ ενάμιση χρόνο μετά. Για να μην κατηγορούμε και κάποιους δημόσιους φορείς -κάποιους άλλους να τους κατηγορήσουμε- έτσι ανέξοδα.
Άρα αυτό που πρέπει να αναθεωρήσουμε, είναι αυτό ακριβώς το πλέγμα εγκρίσεων και από την χώρα μας και απ’ έξω. Και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να έχουμε αξιόπιστα στοιχεία. Και αν δεν έχουμε τέτοια στοιχεία, σαν κι αυτά που λέμε και έχουμε ξεκινήσει να κάνουμε, δεν θα είναι αξιόπιστα. Θα τα αμφισβητεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Γενικό Λογιστήριο, όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί που έχουν επιβληθεί στη χώρα.
Προχωράμε επίσης στη θέσπιση κεντρικού συστήματος παρακολούθησης και υλοποίησης αντιπλημμυρικών έργων και στη θέσπιση κεντρικού συστήματος παρακολούθησης και συντήρησης αυτών των αντιπλημμυρικών έργων.
Επ΄ αυτού, θα γυρίσουμε πίσω στις διαφάνειες: Εδώ είναι το διάγραμμα ροής για να γίνει ένα αντιπλημμυρικό έργο: Θέλουμε δηλαδή τέσσερα πράγματα: τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμών, εκκρεμούν από το ’11 περίπου, τα σχέδια διαχείρισης κινδύνων πλημμύρας που έπρεπε να έχει γίνει το πρώτο και να πάμε μετά στο δεύτερο, η μελέτη των έργων και η κατασκευή των έργων. Για να έχουμε έναν ολοκληρωμένο, σοβαρό, στρατηγικό σχεδιασμό για την αντιπλημμυρική προστασία.
Εδώ είναι οι 45 φορείς που εμπλέκονται για τις αδειοδοτήσεις. 45, μπορεί και παραπάνω!
Και η αδειοδότηση είναι γραμμική, δηλαδή πηγαίνεις στο Δασαρχείο, πηγαίνεις στην Αρχαιολογική Υπηρεσία…. Αν δεν πάρεις την έγκριση, δεν πηγαίνεις στο παρακάτω βήμα. Άρα ένα γρανάζι από αυτά να κολλήσει σε διάφορα Υπουργεία, σε διάφορες Υπηρεσίες (Περιφέρειες, Αποκεντρωμένες…) Πάνο, πρέπει να μας πεις για τις Αποκεντρωμένες, αυτόν τον πετυχημένο θεσμό!
Και μετά, αφού τελειώσει αυτός ο Γολγοθάς, της αδειοδότησης, προχωράμε στην προκαταρτική αξιολόγηση, την κατάρτιση των χαρτών επικινδυνότητας, την κατάρτιση των σχεδίων διαχείρισης κινδύνου πλημμύρας και βλέπετε τους χρόνους, έχουμε τους διαγωνισμούς για τις μελέτες -μέσος όρος 15 μήνες- χωρίς ενστάσεις χωρίς Ελεγκτικό Συνέδριο, χωρίς τίποτε από αυτά.
Έχουμε την εκπόνηση της προμελέτης και της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων, μέσος χρόνος έξι μήνες χωρίς ενστάσεις, χωρίς τη διαβούλευση, χωρίς να προσφύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, γιατί είμαστε και μια κοινωνία large…
Έχουμε την έκδοση των περιβαλλοντικών όρων: 18 μήνες. Εδώ φταίει η Δούρου! Γιατί δεν πήγε στην Αποκεντρωμένη να την πιάσει από τα μαλλιά ή τον Γραμματέα -που δεν βάλαμε κομματικό εμείς και το παίζαμε υπεράνω και καθυστερούσε-. Ήταν δουλειά της Περιφερειάρχη. Φαντάζομαι να μας το πει ο κ. Μητσοτάκης αυτό, γιατί δεν πήγε στην Αρχαιολογία, στο Δασαρχείο, σε όλα τα υπόλοιπα… Ο μέσος είναι 18 μήνες.
Και μετά έχουμε την έγκριση της προμελέτης, -μέσος χρόνος έξι μήνες- και της οριστικής μελέτης. Στη συνέχεια έχουμε τη φάση κατασκευής του έργου, 18 μήνες τουλάχιστον οι απαλλοτριώσεις. Στους αυτοκινητόδρομους έκαναν 11 χρόνια και δεν είχαν τελειώσει. Το εντάξαμε στο 7.α. για να ολοκληρωθεί σε ένα εξάμηνο, μπορεί και νωρίτερα αν το τρέξει κανείς.
Μετά πάμε στο διαγωνισμό που είναι έξι μήνες. Αυτό είναι ανελαστικό. Οι διαγωνισμοί, ο χρόνος τους είναι ανελαστικός. Προβλέπονται από την ευρωπαϊκή οδηγία δεν μπορείς να πεις «δεν βγάζω για δυο μήνες εγώ το διαγωνισμό αν είναι συγκεκριμένου προϋπολογισμού» ή 45 ημέρες ή «δεν τον βγάζω για διαβούλευση». Και μετά βέβαια είναι η εκτέλεση, ας πούμε για ένα μέσο όρο ότι θα κάνεις 24 μήνες.
Έχουμε φτάσει αγαπητές φίλες και φίλοι περίπου στα τέσσερα χρόνια για το πρώτο κομμάτι και άλλα τέσσερα για το δεύτερο, οκτώ χωρίς ενστάσεις σε κάθε στάδιο και χωρίς όλα τα υπόλοιπα. Γι’ αυτό και ο μέσος όρος για την ωρίμανση ενός αντιπλημμυρικού έργου είναι τα δέκα με δώδεκα χρόνια και μετά ξεκινάει η εκτέλεσή του. Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας!
Και μπαίνουν κι άλλα θέματα. Να βάλουμε ένα Χ σε όλα αυτά και να βγούμε και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να συντμήσουμε τους χρόνους. Μετά θα έρθει πάλι ο κ. Μητσοτάκης -που το συνήθιζαν κάποτε αυτό- και θα μιλάει με ποιες διαδικασίες αναθέσαμε τις μελέτες και τα έργα.
Ή θα έχουμε λοιπόν διαφάνεια και διαδικασίες και σοβαρές μελέτες, ή θα έχουμε Μάνδρες. Αυτά που έκαναν δηλαδή. Θα επιλέξουν τι θέλουν να κάνουν. Να μας πουν εκείνοι τι θα κάνουν.
Πάμε να σας πούμε τι θα κάνουμε εμείς. Εμείς θέλουμε να κάνουμε αυτό: Ενα κεντρικό σύστημα αδειοδοτήσεων, όπου θα καταθέτεις όλα τα στοιχεία σε αυτό το κεντρικό ηλεκτρονικό σύστημα και αυτό θα κάνει τη διευθέτηση ταυτόχρονα και όχι σταδιακά, σε όλες τις υπηρεσίες.
Γι’ αυτό, αυτό που είπε πριν ο Νίκος έχει απόλυτο δίκιο και θα γίνει με προτεραιότητα στα αντιπλημμυρικά έργα και δευτερευόντως, στη συνέχεια,και για όλα τα υπόλοιπα. Γι’ αυτό το νομοσχέδιο έχουμε κάνει διαβούλευση, έχουμε δεχτεί παρατηρήσεις είναι έτοιμο να πάει στη Βουλή.
Δεν θα σας κουράσω άλλο με τα έργα της δυτικής Αττικής που έχουμε προγραμματίσει, τα είπαμε κάποια από αυτά και χτες, ούτε για το παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης και τη δίκαιη ανάπτυξη. Γιατί έχουμε χρονοτριβήσει, όμως ή θα το παλέψουμε έτσι με σοβαρότητα και όλοι οι φορείς θα δουλέψουν, θα υπάρχει σύστημα ελέγχου όπως προτείνουμε για να μην έχουμε καθυστερήσεις, θα έχουμε σοβαρότητα στο σχεδιασμό, δεν θα χάνονται λεφτά του ελληνικού λαού, ή θα πάμε στην άλλη πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη: όποτε έχουμε πλημμύρα, θα σας στέλνουμε τον Τόσκα με ένα τροχονόμο να λέει «πήγαινε δεξιά στο ρέμα»!
Ολοκληρώνω επαναλαμβάνοντας ότι τα έργα δεν ανήκουν σε καμία Κυβέρνηση, σε κανέναν Υπουργό, σε κανέναν Περιφερειάρχη ή Δήμαρχο. Τα έργα ανήκουν μόνο στον ελληνικό λαό που τα πληρώνει και εμείς αυτόν υπηρετούμε.
Εμείς, θέλουμε και προχωρούμε μια άλλη πολιτική για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας για τη δίκαιη ανάπτυξη, για την ανάταξη της Δυτικής Αττικής.
Σας ευχαριστώ.
