Είναι δημόσια διατυπωμένες οι προσωπικές μου ενστάσεις, από την εποχή που ως πρόεδρος του ΤΕΕ προχωρήσαμε στην εκτίμηση της αξίας του Ελληνικού, για τη διαδικασία που επιλέχθηκε, το τίμημα, τον σχεδιασμό και τη συνοχή της πόλης, τον ρόλο των Δήμων, το μητροπολιτικό πάρκο, τις κοινωνικές δομές.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΠΙΡΤΖΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΑ ΝΕΑ”
Δεν θα ξεχάσω την απομάκρυνση του καθηγητή κ. Πολάλη, από τη διοίκηση της Ελληνικό Α.Ε., επί κυβέρνησης Σαμαρά, την επόμενη ημέρα, από την παρουσίαση της πρότασής του στη διοικούσα επιτροπή του ΤΕΕ, για το master plan και τις προτεινόμενες έξι διαγωνιστικές διαδικασίες.
Η συμμετοχή μου στις κυβερνήσεις του Αλέξη Τσίπρα και στην εθνική προσπάθεια να βγούμε από τον εφιάλτη των Μνημονίων, συνοδεύτηκαν από τη διαρκή και συνεχή διαπραγμάτευση με τους εκπροσώπους των δανειστών, σε πλήθος θεμάτων και τον συνεχή αγώνα βελτίωσης του τρόπου αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και των ιδιωτικοποιήσεων, παρά τις προσωπικές και συλλογικές διαφωνίες μας, με αυτή την πολιτική. Το Ελληνικό δεν άνηκε στις αρμοδιότητές μου. Ηταν όμως μια ακόμη περίπτωση που βελτιώθηκαν οι όροι της σύμβασης και επιβαρύνθηκε ο ανάδοχος, με μεγάλες υποχρεώσεις περιβαλλοντικά, χωροταξικά, πολεοδομικά και αναπτυξιακά.
Ενα από τα συμπεράσματα των εμπειριών στα συγκεκριμένα θέματα ήταν ότι οι “επιθυμίες” των επενδυτών, ήταν ισχυρότερες από την πολιτική των υπουργών της ελληνικής κυβέρνησης και επιβάλλονταν από τους δανειστές ως μνημονιακές υποχρεώσεις, σε κάθε φάση. Ακόμη και προφανείς ανάγκες και προτάσεις πολλές φορές ζητήθηκε από τους θεσμούς να ακυρωθούν, με ατεκμηρίωτη επιχειρηματολογία και πληροφορίες που λάμβαναν είτε απευθείας από τους επενδυτές, είτε από το ΤΑΙΠΕΔ και τους συμβούλους του.
Η εμπλοκή του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών στο Ελληνικό περιοριζόταν στην απομάκρυνση των γραφείων της ΥΠΑ και του αμαξοστασίου της ΟΣΥ. Και τα δύο ολοκληρώθηκαν μετά από απαιτήσεις των δανειστών, σαν να ξεκινούσε το έργο την υλοποίησή του την επόμενη ημέρα.
Ολοι θυμόμαστε τα δήθεν προβλήματα με ελάχιστα δεκάδες στρέμματα ανάμεσα στις χιλιάδες στρέμματα της συνολικής έκτασης, που χαρακτηριζόταν ως δασικά, όταν η μισή έκταση έπρεπε να γίνει πάρκο.
Ολοι θυμόμαστε τα αιτήματα που ζητούσαν παράκαμψη των διαδικασιών της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Και όλοι ζήσαμε μια επικοινωνιακή θύελλα στρέβλωσης και λάσπης της ΝΔ, πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να γίνει το Ελληνικό. Η εξαγγελία των στελεχών της ΝΔ ότι θα είχαμε μπουλντόζες σε μια εβδομάδα για να ξεκινήσει το έργο, κατέρρεε κάθε μήνα, μετά τις εκλογές, που δεν γινόταν τίποτα.
Κατέρρεε όταν αποχώρησαν οι οίκοι που θα το χρηματοδοτούσαν. Κατέρρεε και αναδεικνυόταν το πραγματικό πρόβλημα: η ανυπαρξία κεφαλαίων για την υλοποίηση του έργου.
Σήμερα επιχειρείται το επικοινωνιακό κουκούλωμα αυτής της στρέβλωσης και του πραγματικού προβλήματος. Επιχειρείται με την ανάθεση ενός μικρού μέρους κατεδαφίσεων, από όσες πρέπει να γίνουν και με επικοινωνιακές φιέστες για να φανεί ότι το Ελληνικό ξεκινά. Για να ξεκινήσει όμως απαιτείται η μεταβίβαση των μετοχών της Ελληνικό Α.Ε. στον ανάδοχο, η αύξηση του μετοχικού του κεφαλαίου, η ολοκλήρωση του διαγωνισμού για το Καζίνο και πολλά άλλα.
Τότε ξεκινά το έργο, σύμφωνα με τη σύμβαση και θα δούμε αν θα ολοκληρωθεί, από ποιον θα χρηματοδοτηθεί και με ποιους όρους. Η εκκίνηση όμως του έργου, του κάθε έργου, δεν είναι η εβδομαδιαία φιέστα που μετέχει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε οι κουτοπονηριές των κατεδαφίσεων.
Δεν είναι οι μπουλντόζες που κατεδαφίζουν, αλλά τα συνεργεία που χτίζουν και ολοκληρώνουν. Τελικά είχε δίκιο η μικρασιάτισσα γιαγιά μου: αγόρι μου, όλα εδώ πληρώνονται. Και η ΝΔ σήμερα πληρώνει τον λαϊκισμό, τη στρέβλωση και τη λάσπη που έριξε. Σε κάποια εβδομάδα θα ξεκινήσει το Ελληνικό…
