H παρέμβαση στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών: Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και εταιρειών για την «Ανάπτυξη Εμπορευματικού Κέντρου Θριασίου Πεδίου».
Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, έχουμε την κύρωση της σύμβασης για το διαγωνισμό του Θριασίου. Και θα ήθελα, επειδή ο εκλεκτός συνάδελφος Αντιπρόεδρος της Βουλής από την Ένωση Κεντρώων ζήτησε μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις, να επαναλάβουμε από την αρχή που γίνεται η σύγχυση. Σκόπιμα από κάποιες πλευρές, όπως το ΚΙΝ.ΑΛ. και όχι μόνο και μέρος της Ν.Δ., για να δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις.
ΜΑΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Θ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σε μένα αναφέρεστε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι για σας, αλίμονο. Είπα για το ΚΙΝ.ΑΛ., κυρίως για το ΚΙΝ.ΑΛ., που ζήτησε και την παραίτησή μου. Το συνηθίζει το ΚΙΝ.ΑΛ.. Έχει μεγάλο πόνο μαζί μου. Θα το εξηγήσω στη συνέχεια. Τώρα συζητάμε σοβαρά, για τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους των κομμάτων που θέλουν να προχωρήσει η χώρα.
Λοιπόν, όπως διαπιστώσατε και από τη συζήτηση και από την ακρόαση των φορέων, οι απαλλοτριώσεις του συνολικού έργου του Θριασίου έγιναν το 1979. Και ακολουθώντας την παράδοση που είχε ο παλαιοκομματισμός στη χώρα δεκαετίες πολλές, έργα που αναβάθμιζαν όχι μόνο τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αλλά και την γεωπολιτική θέση της χώρας, να μην υλοποιούνται.
Και θα τα συζητήσουμε και στην Ολομέλεια και σήμερα, γιατί το ότι δεν γινόντουσαν αυτά τα αναπτυξιακά έργα και οι συγκεκριμένες υποδομές που συνδράμουν στην παραγωγική δομή της χώρας -όχι μόνο στο να έχουμε συνδυασμένες μεταφορές-, αναβάθμιζαν τη θέση και την παραγωγή άλλων χωρών και άλλων διαδρομών για τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Δεν ήταν δηλαδή μια πολιτική αθώα, ότι δεν τα κάνανε γιατί δεν προλάβαιναν.
Το συνολικό, λοιπόν έργο, αυτό που για δεκαετίες δεν γινόταν περιλαμβάνει, δύο επί της ουσίας ενότητες.
Η μία ενότητα, είναι η σύμβαση που συζητάμε σήμερα, που είναι περίπου 500 στρέμματα και περιλαμβάνει αποθήκες, ψηλά κτίρια, πιθανά κτίρια, αν βρούμε επενδυτές με βιομηχανίες ή παραγωγικές επενδύσεις, ψυγεία κ.α.
Και υπάρχει το δεύτερο τμήμα του Θριασίου, που είναι περίπου 1.500 στρέμματα, το οποίο περιλαμβάνει την σιδηροδρομική υποδομή και όλες τις υπόλοιπες υποδομές, που είναι αναγκαίες για να υπάρχει ένα επαρκές διαμετακομιστικό κέντρο.
Στο δεύτερο οικόπεδο των 1.500 στρεμμάτων, προφανώς υπάρχει η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κρατικών πόρων για να γίνει. Είναι το έργο που ολοκληρώθηκε και πριν λίγες μέρες η Επίτροπος κ. Κορίνα Κρέτσου, μας έδωσε και συγχαρητήρια. Γιατί οι ίδιοι κύκλοι που μας κατηγορούν σήμερα για το Θριάσιο (και θα έχουν την ευκαιρία να μας κατηγορούν για πολλές υποδομές που θα έρθουν στη Βουλή το επόμενο διάστημα), δεν ακούν μάλλον τους Επίτροπους και τις δηλώσεις που κάνουν.
Εκεί, λοιπόν, προφανώς και με χρηματοδότηση, αρκετά γενναία, από το ΕΣΠΑ, ολοκληρώθηκε το έργο.
Έχουμε όμως και μια δέσμευση. Και η δέσμευση είναι, πρώτον, να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και η σύμβαση για το υπόλοιπο κομμάτι, να έχουμε δηλαδή τη σύμβαση που συζητάμε σήμερα. Και να ακολουθήσει ένας δεύτερος διαγωνισμός, που είναι για την διαχείριση του διαμετακομιστικού, εκεί δηλαδή που έχει επενδύσει το ελληνικό δημόσιο.
Στο Θριάσιο, λοιπόν, υλοποιούμε μια συνολική στρατηγική υποδομή που περιλαμβάνει και τα δύο. Μια υποδομή, η οποία θα φέρει μόνιμες θέσεις εργασίας, όχι στη φάση κατασκευής, από 3.000 έως 5.000 εργαζόμενους και προφανώς θα προσελκύσει παραγωγικές επενδύσεις.
Είναι μια υποδομή που αποτελεί στρατηγική επένδυση όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την Ευρώπη και την ενδοχώρα των Βαλκανίων, που μαζί με την σιδηροδρομική υποδομή δεν αναβαθμίζει μόνο τις μεταφορικές δράσεις που έχουμε, τις συνδυασμένες μεταφορές, δεν αναβαθμίζει τη χώρα μας μόνο παραγωγικά, αλλά και γεωπολιτικά.
Θα ήθελα να δώσω μερικές απαντήσεις στους φορείς που συμμετείχαν, γιατί είναι κρίσιμα μερικά θέματα που μπήκαν και πιο συγκεκριμένα στον Πρόεδρο των Εργαζομένων του ΟΣΕ. Θα υπάρχει -και το λέω για να το ξέρετε και εσείς- διευκρίνιση ότι η παραχώρηση της δεύτερης αγωνιστικής διαδικασίας αφορά μόνο τη διαγωνιστική διαδικασία από το Υπουργείο, το υπόλοιπο θα είναι περιουσία και έσοδα του ΟΣΕ, όπως ήταν.
Επίσης, στον Πρόεδρο της Επιτροπής LOGISTICS, στην κ. Ροδόπουλο, ότι εκτός από τον διαγωνισμό του Θριασίου και στην εξέλιξη του διαγωνισμού του Γκόνου στη Θεσσαλονίκη, προετοιμάζονται πολλά εμπορεύματα κέντρα ακόμη, στο Βόλο, στη Λάρισα, στην Καβάλα, στην Αλεξανδρούπολη, στην Ηγουμενίτσα και στην Πάτρα. Και είναι προφανές ότι περιλαμβάνονται ανάλογα την περιοχή και την πρωτογενή περιοχή και πάρκα Europe Logistics, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και στη Θεσσαλονίκη.
Για τον Δήμαρχο Ασπροπύργου, τον κ. Μελετίου, θα ήθελα να κάνω μερικές διευκρινίσεις. Καταλαβαίνουμε και την πολιτική απόχρωση που έχει κάθε Δήμαρχος και από πού στηρίζεται, όμως, αυτή η περιοχή είναι μια περιοχή που σκόπιμα και η Δυτική Αττική και η Δυτική Αθήνα, για δεκαετίες ήταν υποβαθμισμένες χωρίς έργα υποδομής με το να γίνεται ένα χωροταξικό και πολεοδομικό και περιβαλλοντολογικό μπάχαλο. Είναι η πρώτη κυβέρνηση που έχει κάνει ένα σοβαρό σχεδιασμό και για την αναβάθμιση της περιοχής και για να προστατευθούν οι αστικές περιοχές.
Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι το Θριάσιο. Διότι το Θριάσιο θα έχει τις απαραίτητες υποδομές και για την αντιπλημμυρική προστασία και για το που διοχετεύονται και έχει γίνει ήδη η θεσμοθέτηση του μεγάλου όγκο των βαρέων οχημάτων, για να μην πηγαίνουν μέσα από το αστικό ιστό. Είχαμε διαμαρτυρίας και γι’ αυτό. Εγώ απορώ που ο Δήμαρχος δεν το ανέδειξε, δεν μας έδωσε και συγχαρητήρια, που ένα μεγάλο κομμάτι των βαρέων οχημάτων απαγορεύτηκε να περνάει από τις αστικές περιοχές του Ασπροπύργου και όλης της χώρας. Και βέβαια, προφανώς συγκεντρώνουμε δράσεις, οι οποίες είναι άναρχες, σε ένα μεγάλο εμπορευματικό κέντρο, με τον σχεδιασμό που οφείλει να κάνει πολιτεία.
Αυτό έπρεπε να γίνει πολλά χρόνια πριν, για να μην έχουμε χύμα χωροθέτηση τέτοιων δραστηριοτήτων, σε όλη τη Δυτική Αττική.
Έχει δίκιο γι’ αυτό που είπε, αυτή ήταν η εμπειρία που έχει ο Δήμαρχος, για τους εγκάθετους κομματικούς εργαζόμενους. Όπότε είχαμε σύμβαση παραχώρησης στην περιοχή και γενικά στην Ελλάδα, είχαμε και συγκεκριμένες παρεμβάσεις για τους εργαζόμενους που έμπαιναν και δούλευαν σε αυτές προχωρήσεις. Ο Δήμαρχος Ασπροπύργου έχει απόλυτο δίκιο. Το παρελθόν της χώρας είναι πολύ πικρό ακόμα και σε αυτά από τον παλαιοκομματισμό.
Προφανώς, πρέπει και θα παρακαλέσω την ΓΑΙΑΟΣΕ να έρθει σε μία συνεννόηση με τον παραχωρησιούχο να προτιμηθούν οι άνθρωποι, που είναι στην περιοχή για εργαζόμενοι.
Οι περισσότεροι από τους φορείς ήταν και υπέρ της επένδυσης και υπέρ της Σύμβασης.
Ο Πρόεδρος του ΟΣΕ μας έδωσε τα συγχαρητήρια για το αίτημα που θεραπεύεται στο άρθρο 3 και θα διευρυνθεί για τους εργαζόμενους που ήταν στον ΟΣΕ.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού ήταν σαφέστατος και ως προς το ρόλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να σταματήσουμε το θέατρο. Γίνεται μια διαγωνιστική διαδικασία από έναν φορέα. Αν κάποιος έχει πρόβλημα νομιμότητας με αυτήν τη διαγωνιστική διαδικασία, ποια είναι η εγγύηση που έχει αν δεν είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο; Ποια είναι η εγγύηση που οφείλει να έχει και το Κοινοβούλιο και η όποια Κυβέρνηση αν δεν είναι τα θεσμικά και τα θεσμοθετημένα όργανα της Ελληνικής Πολιτείας και βέβαια και τα ευρωπαϊκά όργανα; Θα πάει η σύμβαση της DGCom και αν μπει θέμα κρατικών ενισχύσεων, προφανώς, θα διορθωθεί η σύμβαση.
Αυτή είναι η διαδικασία και αυτά είναι τα βήματα για να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον. Αλλιώς δεν θα είχαμε Ελεγκτικό Συνέδριο και θα λέγαμε ας φέρει ο υπουργός ότι θέλει στη Βουλή και ας κάνει ο όποιος ορέας μια διαγωνιστική διαδικασία και στη συνέχεια θα τα βρούμε στα δικαστήρια. Δεν γίνεται έτσι, ούτε μπορεί κανείς να απαξιώνει τα θεσμοθετημένα όργανα από το Σύνταγμα και το ρόλο που διαδραματίζουν, όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο και όλοι οι άλλοι φορείς. Γίνεται εδώ μια σπέκουλα για άλλους λόγους και θα αναφέρω την καλοπροαίρετη εκδοχή. Την κακοπροαίρετή θα την αναφέρω στο τέλος για έκπληξη.
Έβαλε επίσης καλοπροαίρετα ο κ. Μαυρωτάς ένα θέμα για το αν με τις μικρές αλλαγές που ενέκρινε το Ελεγκτικό Συνέδριο και που προβλέπονταν στους αρχικούς όρους, θα μπορούσαν να έλθουν και άλλοι επενδυτές. Η απάντηση είναι σαφής. Έχουν γίνει τέσσερις διαγωνιστικές διαδικασίες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, όταν η χώρα ήταν έξω από τα μνημόνια σε καλύτερες χρονικές στιγμές, όταν οι τράπεζες και στη χώρα μας και γενικότερα έδιναν άπλετα δάνεια για τέτοιες επενδύσεις. Δεν έδιναν το 2016. Για να έχουμε ένα συγκριτικό, πριν λίγους μήνες που βγήκε ο διαγωνισμός για το αντίστοιχο έργο στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν τρεις ενδιαφερόμενοι, για να δούμε και πώς στηρίζεται από τη διεθνή οικονομία η χώρα και για να διαψευσθούν οι «Κασσάνδρες» για το που πάει η εθνική οικονομία και η χώρα.
Στους δύο διαγωνισμούς για το ΒΟΑΚ, χθες, υπήρχαν πέντε σχήματα στο διαγωνισμό για την παραχώρηση και πέντε σχήματα στον διαγωνισμό για την ΣΔΙΤ . Μάλιστα τα ξένα σχήματα ήταν διαφορετικά για την ΣΔΙΤ γεγονός, πού επίσης αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα. Όσοι κακοπροαίρετοι υπάρχουν, για τις υποδομές της χώρας, θα έχουν πολλές ευκαιρίες να μας καταγγείλουν για αυτά που κάνουμε για τη χώρα, για τις υποδομές και αναπτυξιακά έργα και να μιλούν δήθεν για σκάνδαλα. Το επόμενο χρονικό διάστημα έρχεται η τροποποίηση της συμβάσεις για τον Ε65, έρχεται το αεροδρόμιο στο Καστέλι και σε λίγο καιρό θα έλθει το εμπορευματικό κέντρο Θεσσαλονίκης, όπου θα έχουν την ευκαιρία να μας καταγγέλλουν για πάρα πολλά. Τελειώνει η διαγωνιστική διαδικασία για τη γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, θα τελειώσει του ΒΟΑΚ και έχετε πάρα πολλή δουλειά να μας καταγγείλετε.
Κύριε Μαυρωτά, δεν έχει κανένα πρόβλημα, κατά τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου και όλων των ελεγκτικών οργάνων, η σύμβαση και δεν θα μπορούσαν να έρθουν άλλοι. Γιατί τον προηγούμενο καιρό με τις προηγούμενες διαγωνιστικές διαδικασίες, είτε δεν ερχόταν κανείς, είτε αυτοί που έρχονταν στο τέλος δεν έδιναν ούτε εγγυητική επιστολή, ούτε υπέγραφαν σύμβαση. Όταν ήρθαν σε καιρούς ανάπτυξης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα δούμε στη συνέχεια ποιοι ήταν οι όροι και οι προσφορές που είχαν δώσει.
Για ποιο πράγμα μας καταγγέλλετε; Ότι κάνουμε μια χαριστική σύμβαση σε μια προσφορά που τους πριμοδοτήσαμε λέει το ΚΙΝΑΛ και εν μέρει και η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ποιους πριμοδοτήσαμε αν αυτό ισχύει; Ένα σχήμα που το 80% το έχει η ΕΤΒΑ στην οποία το ελληνικό δημόσιο έχει το 35% απευθείας και το υπόλοιπο 65% η Τραπεζών Πειραιώς. Και που το 25% της Τράπεζας Πειραιώς το έχει το ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή το ελληνικό δημόσιο έχει πάνω από το 50%. Να τους ευχαριστήσουμε για την καταγγελία που μας κάνουν. Δεν ισχύει αλλά να τους ευχαριστήσουμε.
Όσον αφορά την καλοπροαίρετη κριτική που έγινε. Ο κύριος Καραμανλής μίλησε για σκανδαλώδη σύμβαση. Μετά ήταν πιο ήπια η τοποθέτηση του δεν επέλεξε να την ονομάσει. Είπε όμως κάτι πολύ κρίσιμο, ότι το 2006 στον αρχικό διαγωνισμό που δόθηκε 1,5 εκατ. ευρώ ενώ τώρα δόθηκαν 10 εκατ. ευρώ , δεν είχε έρθει η COSCO στην Ελλάδα. Αυτό λέμε κι εμείς. Γιατί όμως η COSCO που ήρθε στην Ελλάδα μετά δεν κατέβηκε μια φορά σε αυτές τις διαγωνιστικές διαδικασίες, το 2012, το 2016; Ας ρωτήσουμε το ΚΙΝΑΛ. Γιατί, λοιπόν, δεν ήρθε; Είναι φιλέτο το Θριάσιο; Αν είναι φιλέτο τότε γιατί δεν κατέβηκε μια δεύτερη προσφορά από την COSCO; Και γιατί πιέστηκε η ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει αυτό το διαγωνισμό για τα 500 στρέμματα; Και κάποιοι στη διαβούλευση (και όχι μόνο και δημοσιεύματα όλα αυτά τα χρόνια) ήθελαν να βγει ένας διαγωνισμός και για το διακομιστικό κέντρο που έχουμε βάλει 300 εκατ. ευρώ και για τη σύμβαση που συζητάμε σήμερα που δεν βάζει ένα ευρώ το ελληνικό δημόσιο.
Μήπως είναι πάγια τακτική κάποιων να θέλουν να ακυρώνονται οι διαγωνιστικές διαδικασίες, να μην συμμετέχει κανείς στο τέλος μετά από 15- 20 χρόνια για να παίρνουν πολύ φθηνά τις υποδομές της χώρας; Το έχουμε ξαναζήσει αυτό; Έχουμε ξαναδεί να προχωράει αυτή η κυβέρνηση διαγωνισμούς που εκκρεμούν 15-16 χρόνια γιατί κάποιοι θέλουν να αναβάλλονται; Στο Καστέλι το ζήσαμε παραδείγματος χάριν; Έχουμε κάποιους ανταγωνιστές που δεν θέλουν να γίνει αυτή η επένδυση; Για παράδειγμα, έχει υποβάλει η COSCO , μια που την ανέφερε ο κ. Καραμανλής, ένα σχέδιο για το λιμάνι του Πειραιά, που δεν ήταν στη σύμβαση, που ήθελε να κάνει εμπορευματικό κέντρο μέσα στο λιμάνι και να ακυρωθεί το Πνευματικό Κέντρο της χώρας το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο στην Ευρώπη; Ναι ή όχι;
Πάμε να δώσουμε απαντήσεις στα θέματα που τέθηκαν. Έθεσε ο κ. Καραμανλής μια ερώτηση για τα κτίρια Κ1 και Κ2 τι θα γίνει. Τα κτίρια Κ1 και Κ2 δεν είναι στη σύμβαση που συζητάμε, είναι στο διακομιστικό κέντρο, και έχει δικαίωμα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ στη χρήση αυτή που διανύουμε αν θα κάνει χρήση του δικαιώματος της ή όχι. Αν δεν κάνει, θα είναι στο δεύτερο διαγωνισμό που θα γίνει για την αξιοποίηση και τη λειτουργία του διακομιστικού κέντρου.
Πάμε στα «καλοπροαίρετα», από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην Επιτροπή η Σύμβαση Παραχώρησης κάποιοι ζήτησαν να μην είναι σε μια συνεδρίαση, να έρθουν και οι φορείς. Παρότι δεν είχε μπει τέτοιο θέμα στη Διάσκεψη των Προέδρων. Εμείς δεχθήκαμε. Δεν έχουν κάτι να φοβηθούμε.
Την ίδια στιγμή άρχισαν να βγαίνουν δημοσιεύματα, τυχαία . Και αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν να κάνουν και με κόμματα της αντιπολίτευσης. Έχουν να κάνουν και με ανταγωνιστές και με συγκεκριμένες εταιρείες που διακινούν τα δημοσιεύματα. Τελείως τυχαία, λοιπόν, ποιοι τα λέγανε αυτά; Συγκεκριμένες εφημερίδες, για να μην τις χαρακτηρίσω αλλιώς και λέτε μετά για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν χρησιμοποιούν σωστό ή ευγενές λεξιλόγιο, και συγκεκριμένα site. Το ίδιο έγινε και σήμερα με τις περίπου καταγγελίες του σκανδάλου και των 10 βημάτων που κατήγγειλε ο Γιάννης Μανιάτης στην Βουλή και ζήτησε την παραίτηση μου , από το site «Liberal» . Τυχαία. Σχεδόν, πριν τελειώσει την τοποθέτηση.
Πάμε, λοιπόν, ένα-ένα να απαντήσουμε σε αυτή την κατακεραύνωση των αποκαλύψεων. Όροι για την προσφορά – δημοτικά τέλη. Πρώτο θέμα. Για τα δημοτικά τέλη υπάρχει υπερκείμενη νομοθεσία, την έχει ψηφίσει η Βουλή επτά φορές και επαναλαμβάνεται προφανώς στη σύμβαση. Θα μπορούσε να αναφερθεί το άρθρο που είχε ψηφίσει η Βουλή πριν 1,5 – 2 χρόνια.
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ (Ειδική Αγορήτρια του Κ.Κ.Ε.): Δεν σημαίνει ότι είναι σωστή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ : Ναι, είναι έτσι, αλλά δεν απαντάω σε εσάς. Με εσάς έχουμε άλλη κουβέντα να κάνουμε και μπορεί να έχετε και δίκιο. Εδώ απαντάμε στις καταγγελίες του σκανδάλου ότι αλλάξαμε τους όρους της σύμβασης. Δηλαδή, να τρελαίνεσαι.
Επίσης έστειλε μία επιστολή ο παραχωρησιούχος. Και νομίζουν ότι η επιστολή που έστειλε αποτελεί εναλλακτική προσφορά. Πού το είδατε αυτό γραμμένο, σε ποια διαδικασία και από πού προκύπτει ότι έγινε αποδεκτό;
Τρίτη πράξη του σκανδάλου είναι ο ν.4538/18, δηλαδή ότι βάλαμε ενιαίους συντελεστές δόμησης σε όλα τα εμπορευματικά κέντρα της χώρας, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, παντού, για να καλύψουμε συγκεκριμένες αθλιότητες, που είχαν γίνει στο παρελθόν. Ποιες είναι αυτές οι αθλιότητες; Στους προηγούμενους διαγωνισμούς για το Θριάσιο προβλεπόταν να χτίσουν 250.000 τετραγωνικά μέτρα, όταν οι όροι δόμησης επέτρεπαν 80. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ποιο ήταν το τρικ; Ότι ψήφισαν το νόμο του 2010, που αναφέρθηκε πριν στη συζήτηση, που προέβλεπε ότι όποτε ήθελε ο Υπουργός Υποδομών άλλαζε τους όρους και τους έκανε όσο ήθελε. Οκταπλάσιους, δεκαπλάσιους, ό, τι ήθελε έκανε. Φέραμε, λοιπόν, προφανώς με διαβούλευση, με τα συναρμόδια υπουργεία, ενιαίους όρους για όλα τα εμπορευματικά κέντρα της χώρας που η ΓΑΙΟΣΕ προχωράει σε διαφανείς διαγωνιστικές διαδικασίες, για να είναι ενιαίο. Ποιο είναι το κακό; Προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση κατ’ εξαίρεση διαδικασίες; Προφανώς -όχι γενικώς, ειδικότερα για τους όρους δόμησης-προβλεπόταν μία χαρά, κανονικότατα προβλεπόταν.
Θέλετε να διαβάσετε να μου δώσετε σας παρακαλώ το συγκεκριμένο άρθρο της προκήρυξης να το διαβάσουμε; Να σας πω και ποιο ήταν το πρόβλημα: Εκτός από αυτό που σας λέω ότι έπρεπε να είναι ενιαία για αυτά τα μεγάλα εμπορευματικά κέντρα, τον Μάρτιο έπρεπε να έχουμε ολοκληρώσει τη διαγωνιστική διαδικασία για την αξιοποίηση του διαμετακομιστικού κέντρου και της λειτουργίας του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να έχουμε τελειώσει αυτή τη σύμβαση και την αδειοδότηση. Άρα, αν πηγαίναμε σε μία άλλη λογική πιο ορθολογική, να εκδοθεί προεδρικό διάταγμα μόνο για το Θριάσιο και όχι οριζόντια για όλα, όπως έπρεπε να είναι, θα έπρεπε να περάσουν οκτώ μήνες. Δηλαδή, η χώρα θα έπρεπε να επιστρέψει 225 εκατ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γιατί δεν θα είχε ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει μέχρι το Μάρτιο. Αυτό είναι το σκάνδαλο ότι δεν γυρνάμε 225 εκατ. ευρώ ;
Λοιπόν στη διακήρυξη του διαγωνισμού 211.2, αν θέλετε να το διαβάσω.«Δεδομένης της ύπαρξης όρων δόμησης και της παράλληλης εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 6α΄ του νόμου 3891/2010…»αυτού δηλαδή που προέβλεπε ότι όποτε ήθελε ο Υπουργός υποδομών άλλαζε ότι ήθελε, μαζί με τον Υπουργό Οικονομίας «…το ακίνητο δεν θα υποβληθεί στις πολεοδομικές διατάξεις του νόμου 4302/2014».
Παραμένει στη διάθεση των διαγωνιζομένων η επιλογή της καταλληλότερης νομικής διαδικασίας για την ίδρυση και λειτουργία του εμπορευματικού Κέντρου». Αυτό είναι στη διακήρυξη. Ποια είναι τα κρυφά που αλλάξαμε; Να το ξαναδιαβάσω για να το δείτε, 211.2 στον διαγωνισμό.
Θα με βοηθήσεις συνάδελφε να γράψω την παραίτησή μου μόλις τελειώσει η συνεδρίαση.
Τρίτη πράξη του σκανδάλου, που θα γράψουμε εδώ παραιτήσεις επί παραιτήσεων. Ποια ήταν τα τετραγωνικά που έπρεπε στην περίοδο Τ1, δηλαδή τα πρώτα δύο χρόνια, να κάνει ο παραχωρησιούχος; Στην αρχική ήταν 50.000τ.μ. και το κάναμε 120.000τ.μ. και όλο το κόστος αυτό, το 50% τουλάχιστον, πηγαίνει ως κέρδη του ελληνικού Δημοσίου, ως άμεσοι φόροι, Φ.Π.Α, μισθοί όλα τα υπόλοιπα. Αυτά είναι τα έσοδα του κράτους. Μεγάλο σκάνδαλο αυτό. Δηλαδή, όχι προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος απλά, επί 50 υπέρ του δημοσίου οφέλους και στην Τ2 υποχρεούται άλλα 120.000 τ.μ..
Ορίζεται μέσα στη σύμβαση που έχουμε; Βεβαίως ορίζεται και με μεγάλη ακρίβεια και τα τετραγωνικά που επιβάλλεται από τον παραχωρησιούχο στην περίοδο Τ1 και αυτά που μπορεί να μεταφέρει από την περίοδο Τ2 στην περίοδο Τ1.
Δηλαδή, τι μπορεί να μεταφέρει; 60.000 τ.μ.. Δηλαδή, τα δύο πρώτα έτη, αντί να κάνει 120.000 τ.μ. να κάνει 180.000 τ.μ.. Για να δούμε, αυτό στις συμβάσεις παραχώρησης σαν κι αυτή, προβλέπεται να δίνεις εγγυήσεις στα έργα που είναι στην περίοδο Τ1; Γιατί δεν δίνουμε εδώ εγγύηση για την λειτουργία, για τα κατασκευαστικά έργα δίνουμε εγγύηση που αν πτωχεύσει ή φύγει ο ανάδοχος, μένουν στο ελληνικό Δημόσιο, δεν πάνε βόλτα πουθενά, δεν είναι κινητά. Λοιπόν, προβλέπεται. Σε όλες τις συμβάσεις παραχώρησης αυτό γίνεται είτε είναι δρόμοι, αεροδρόμια, κτίρια ότι και να είναι, προβλέπεται.
Λογικά δεν αποτελεί σκάνδαλο, εκτός από περιπτώσεις που θέλουν σκόπιμα, πολλές φορές, να βγάλουν μπροστά άλλα πράγματα και αυτό δεν είναι απάντηση στο Κ.Κ.Ε. που έχει μια άλλη πολιτική θεώρηση για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Η 4η πράξη λέει για τις πρόσθετες εργασίες. Για να δούμε τις πρόσθετες εργασίες. Πρόσθετες εργασίες: Ηλεκτρική ενέργεια. Όφειλε κάποιος που έχει υπηρετήσει στο Υπουργείο Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, να ξέρει στοιχειωδώς το νόμο εξοικονόμησης ενέργειας και όφειλε, αν το παρακολουθούσε, να γνωρίζει και τη νέα οδηγία για τα Zero Energy Building, τα οποία σύμφωνα με τις νέες οδηγίες δεν βγαίνουν αν δεν κάνεις εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δεν παίρνεις ούτε άδειες, ούτε τίποτα.
Αλλά ας υποθέσουμε, ότι δεν ισχύουν αυτά, δεν υπάρχει σε έναν άλλο κανονισμό και γίνονται αυτά τα τρομερά πράγματα, γιατί σε μεγάλα κτίρια, με μεγάλες δομικές επιφάνειες, με τεράστιες στέγες ( δεν πειράζει που φεύγει ο κ. Μανιάτης, το έκανε και στην πρώτη συνεδρίαση, εμείς θα απαντήσουμε για τους πολίτες για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις) είναι καλό να έχουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειες.
Το κακό που είναι;
Δίνει πρόσθετη αξία, για παράδειγμα, για τους χρήστες εκεί, θα πουλάει το διπλανό οικόπεδο αν γίνουν τέτοιες δράσεις. Ναι.
Παίρνει το ελληνικό Δημόσιο από αυτό; Ναι. Αφού παίρνει 2,5% του τζίρου του παραχωρησιούχου, δεν παίρνει;
Δεν είναι προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος;
Δεν είναι και προς όφελος του περιβάλλοντος;
Το δεύτερο είναι για τα στερεά και υγρά απόβλητα.
Μακάρι όλες οι μονάδες να έκαναν τέτοια ζητήματα και να μην είχαμε αυτά που έχουμε, ειδικά στη Δυτική Αττική και να μπορούσαν να πάρουν και του διπλανού τους . Αφήστε το οικονομικό κομμάτι, για το περιβαλλοντολογικό λέω, στον Ασπρόπυργο σε αυτή την περιοχή.
Η έβδομη πράξη λέει «πολυεπίπεδη, εγγυητική, επένδυσης» προφανώς αυτό προβλέπεται, όχι στη Σύμβαση, παντού.
Η όγδοη πράξη «εγγύηση κυρίου του έργου», ναι σε όλους τους διαγωνισμούς των παραχωρήσεων αυτό υπάρχει, Γιατί ένα λάθος που έκανε ο κ. Κώστας Καραμανλής πριν, ήταν ότι τα κτίρια πήγαιναν σε εμπορική δραστηριότητα μετά.
Ναι, αλλά τα κτίρια είναι περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, εάν φύγει ο παραχωρησιούχος και έχει αυτό που λέμε στα ιδιωτικά έργα ψιλή κυριότητα, όχι υψηλή. Υψηλή είναι η κριτική του κ. Μανιάτη.
Η ένατη πράξη του «δράματος» είναι η απευθείας σύμβαση με τράπεζες. Αυτό γίνεται μέχρι την έναρξη ισχύος της παραχώρησης πάντα και την εγκρίνει το ελληνικό δημόσιο, όταν την φέρνει.
Δηλαδή, τι ζητάμε;
Να κάνει σύμβαση με τις τράπεζες πριν την έναρξη ισχύος της παραχώρησης;
Δεσμεύονται και οι τράπεζες δεσμεύεται και ο παραχωρησιούχος, δεσμεύονται όλοι.
Η δέκατη πράξη – εκεί να δείτε – του «δράματος και του σκανδάλου» του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι η απόφαση του Δ.Σ. της «ΓΑΙΑΟΣΕ» και κάνει και μια ερμηνεία ο Γιάννης ο Μανιάτης.
Στο τέλος, λοιπόν, της απόφασης εξουσιοδοτείται ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας για την αλλαγή των όρων και όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί γίνεται αυτό;
Θα πω ένα άλλο παράδειγμα.
Εμείς θέλαμε να έχουμε ανταποδοτικά τέλη στο Καστέλλι ως πολιτική ηγεσία 5%. Γίνονται οι τεχνοοικονομικές μελέτες και οι τεχνοοικονομικοί σύμβουλοι του Υπουργείου ή της «ΓΑΙΑΟΣΕ» ή οποιουδήποτε και σου λένε « δεν βγαίνει παιδιά η επένδυση».
Άρα, έχεις δύο – τρία σενάρια και σου λένε εάν ζητήσεις εφάπαξ κατ’ ελάχιστον 10 εκατ., όπως έγινε τελικά, μπορεί να αυξήσεις τον ανταγωνισμό, να προσελκύσεις περισσότερους. Σου δίνουν ένα μοντέλο για τα έσοδα είτε αφορά το συγκεκριμένο έργο ή άλλο.
Εάν δώσεις μεγαλύτερο ποσό αυξάνεις την πιθανότητα να μην έρθει κανείς ή να μην έχεις το 2,5% του τζίρου και να μειωθεί αυτό. Και οι 350.000 ευρώ τον χρόνο που λένε είναι το ελάχιστο τίμημα, εάν δεν έχει έσοδα. Εάν δεν καλύπτονται από το 2,5% οι 350.000 τότε υποχρεούται ο παραχωρησιούχος κατ’ ελάχιστον να δώσει 350.000 ευρώ το χρόνο.
Μάλιστα.
Για να δούμε, λοιπόν, την απόφαση: Λέει, ότι « εξουσιοδοτεί τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της «ΓΑΙΑΟΣΕ», όπως δημοσιεύσει τα τεύχη μεταβολών του διαγωνισμού σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει την εταιρία, τα οποία θα συνάδουν άμεσα με τους ανωτέρω βασικούς όρους οριστικοποιώντας τυχόν αλλαγές που θα απαιτηθούν προς όφελος της εταιρίας, χωρίς να αλλοιώνουν την ουσία των ανωτέρω βασικών όρων, όπως εγκρίθηκαν από το Δ.Σ.».
Πού ερμηνεύει λοιπόν, ο κ. Μανιάτης το ότι απαγορεύεται να γίνουν αλλαγές; Το ανάποδο λέει.
Στις 22 του μηνός είναι το απόσπασμα του πρακτικού, που είναι η εγκριτική απόφαση ομόφωνη. Αν λοιπόν αυτό που υπονοεί ο κ. Μανιάτης στην 10η πράξη, είναι ότι το ΔΣ της ΓΑΙΑΟΣΕ έχει πάρει μια «κουτάλα» και «μαγείρευε» το διαγωνισμό ή κάτι τέτοιο υπονοεί, γιατί δεν έβγαζε μετά μία άλλη απόφαση; Το κρατούσε κρυφό;
Πριν τον διαγωνισμό βγήκε η μια απόφαση, η διαγωνιστική διαδικασία έγινε, όποιος και να κατέβαινε μπορούσε να δώσει κατ’ ελάχιστον 10 εκατ. ή 15 εκατ. ή 20 εκατ. αν κατέβαινε άλλος, αλλά δεν κατέβηκε άλλος.
Δεν κατέβηκε άλλος, γιατί το πρόβλημα του άλλου ήταν να βγει η διαγωνιστική διαδικασία του μικρού και του μεγάλου Θριασίου ενιαία πολύ αργότερα και για πολύ χαμηλότερο τίμημα. Αυτά αποδεικνύονται σε επιστολή του κ. Στυλιανίδη προς το Υπουργείο Οικονομικών για τον παραχωρησιούχο του Εμπορευματικού Κέντρου Θριασίου το 2009 που δεν ήρθε να υπογράψει τότε. Θα τα συζητήσουμε αυτά και στην Ολομέλεια.
Αυτή λοιπόν, είναι μία… σκανδαλώδες σύμβαση που εμείς θα την… αποσύρουμε προφανώς. Είμαστε περήφανοι που την φέρνουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, από το 1979 που έγιναν οι απαλλοτριώσεις, μετά από δεκαετίες και 4 άγονες διαγωνιστικές διαδικασίες. Είμαστε υπερήφανοι , που συμβάλουμε στην ανάπτυξη της χώρας και εκτός από τις προσωρινές θέσεις εργασίας στην κατασκευή, θα υπάρχουν χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Δυτική Αττική και θα αναβαθμίσουν και την παραγωγική δομή της χώρας και την γεωπολιτική θέση της χώρας.
Ο κύριος Μανιάτης, τον οποίο ξέρω πολλά χρόνια και είχα άλλη εικόνα για εκείνον παλιότερα, φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί από την αρχαία τραγωδία ή την αρχαία κωμωδία. Αλλά εδώ δεν είναι για να παίζουμε με την ανάπτυξη της χώρας, για αυτό και μιλάει για πράξεις . Μιλάει για πρώτη πράξη, για δεύτερη πράξη, που είναι θεατρικός όρος, δεν είναι όρος συμβάσεων.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην Ολομέλεια. Αλλά πραγματικά είναι φοβερή η καταγγελία, να διαπλεκόμαστε ως κυβέρνηση με το ελληνικό δημόσιο και να το πριμοδοτούμε. Αν είναι αυτή η καταγγελία, σας ευχαριστούμε πολύ για την καταγγελία.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 19 Οκτωβρίου 2018
Παρέμβαση του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών «Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας “ΓΑΙΑΟΣΕ Α.Ε. ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ”, της εταιρείας “ΘΡΙΑΣΙΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ”, της εταιρείας “ΕΤΒΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ” και της εταιρείας “ΓΚΟΛΝΤΑΙΡ ΚΑΡΓΚΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ LOGISTICS ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ”, για την “ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΘΡΙΑΣΙΟΥ ΠΕΔΙΟΥ “και άλλες διατάξεις.»
Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, έχουμε την κύρωση της σύμβασης για το διαγωνισμό του Θριασίου. Και θα ήθελα, επειδή ο εκλεκτός συνάδελφος Αντιπρόεδρος της Βουλής από την Ένωση Κεντρώων ζήτησε μερικές διευκρινιστικές ερωτήσεις, να επαναλάβουμε από την αρχή που γίνεται η σύγχυση. Σκόπιμα από κάποιες πλευρές, όπως το ΚΙΝ.ΑΛ. και όχι μόνο και μέρος της Ν.Δ., για να δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις.
ΜΑΡΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Θ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Σε μένα αναφέρεστε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι για σας, αλίμονο. Είπα για το ΚΙΝ.ΑΛ., κυρίως για το ΚΙΝ.ΑΛ., που ζήτησε και την παραίτησή μου. Το συνηθίζει το ΚΙΝ.ΑΛ.. Έχει μεγάλο πόνο μαζί μου. Θα το εξηγήσω στη συνέχεια. Τώρα συζητάμε σοβαρά, για τους Κοινοβουλευτικούς Εκπροσώπους των κομμάτων που θέλουν να προχωρήσει η χώρα.
Λοιπόν, όπως διαπιστώσατε και από τη συζήτηση και από την ακρόαση των φορέων, οι απαλλοτριώσεις του συνολικού έργου του Θριασίου έγιναν το 1979. Και ακολουθώντας την παράδοση που είχε ο παλαιοκομματισμός στη χώρα δεκαετίες πολλές, έργα που αναβάθμιζαν όχι μόνο τον παραγωγικό ιστό της χώρας, αλλά και την γεωπολιτική θέση της χώρας, να μην υλοποιούνται.
Και θα τα συζητήσουμε και στην Ολομέλεια και σήμερα, γιατί το ότι δεν γινόντουσαν αυτά τα αναπτυξιακά έργα και οι συγκεκριμένες υποδομές που συνδράμουν στην παραγωγική δομή της χώρας -όχι μόνο στο να έχουμε συνδυασμένες μεταφορές-, αναβάθμιζαν τη θέση και την παραγωγή άλλων χωρών και άλλων διαδρομών για τις χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Δεν ήταν δηλαδή μια πολιτική αθώα, ότι δεν τα κάνανε γιατί δεν προλάβαιναν.
Το συνολικό, λοιπόν έργο, αυτό που για δεκαετίες δεν γινόταν περιλαμβάνει, δύο επί της ουσίας ενότητες.
Η μία ενότητα, είναι η σύμβαση που συζητάμε σήμερα, που είναι περίπου 500 στρέμματα και περιλαμβάνει αποθήκες, ψηλά κτίρια, πιθανά κτίρια, αν βρούμε επενδυτές με βιομηχανίες ή παραγωγικές επενδύσεις, ψυγεία κ.α.
Και υπάρχει το δεύτερο τμήμα του Θριασίου, που είναι περίπου 1.500 στρέμματα, το οποίο περιλαμβάνει την σιδηροδρομική υποδομή και όλες τις υπόλοιπες υποδομές, που είναι αναγκαίες για να υπάρχει ένα επαρκές διαμετακομιστικό κέντρο.
Στο δεύτερο οικόπεδο των 1.500 στρεμμάτων, προφανώς υπάρχει η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κρατικών πόρων για να γίνει. Είναι το έργο που ολοκληρώθηκε και πριν λίγες μέρες η Επίτροπος κ. Κορίνα Κρέτσου, μας έδωσε και συγχαρητήρια. Γιατί οι ίδιοι κύκλοι που μας κατηγορούν σήμερα για το Θριάσιο (και θα έχουν την ευκαιρία να μας κατηγορούν για πολλές υποδομές που θα έρθουν στη Βουλή το επόμενο διάστημα), δεν ακούν μάλλον τους Επίτροπους και τις δηλώσεις που κάνουν.
Εκεί, λοιπόν, προφανώς και με χρηματοδότηση, αρκετά γενναία, από το ΕΣΠΑ, ολοκληρώθηκε το έργο.
Έχουμε όμως και μια δέσμευση. Και η δέσμευση είναι, πρώτον, να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και η σύμβαση για το υπόλοιπο κομμάτι, να έχουμε δηλαδή τη σύμβαση που συζητάμε σήμερα. Και να ακολουθήσει ένας δεύτερος διαγωνισμός, που είναι για την διαχείριση του διαμετακομιστικού, εκεί δηλαδή που έχει επενδύσει το ελληνικό δημόσιο.
Στο Θριάσιο, λοιπόν, υλοποιούμε μια συνολική στρατηγική υποδομή που περιλαμβάνει και τα δύο. Μια υποδομή, η οποία θα φέρει μόνιμες θέσεις εργασίας, όχι στη φάση κατασκευής, από 3.000 έως 5.000 εργαζόμενους και προφανώς θα προσελκύσει παραγωγικές επενδύσεις.
Είναι μια υποδομή που αποτελεί στρατηγική επένδυση όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για την Ευρώπη και την ενδοχώρα των Βαλκανίων, που μαζί με την σιδηροδρομική υποδομή δεν αναβαθμίζει μόνο τις μεταφορικές δράσεις που έχουμε, τις συνδυασμένες μεταφορές, δεν αναβαθμίζει τη χώρα μας μόνο παραγωγικά, αλλά και γεωπολιτικά.
Θα ήθελα να δώσω μερικές απαντήσεις στους φορείς που συμμετείχαν, γιατί είναι κρίσιμα μερικά θέματα που μπήκαν και πιο συγκεκριμένα στον Πρόεδρο των Εργαζομένων του ΟΣΕ. Θα υπάρχει -και το λέω για να το ξέρετε και εσείς- διευκρίνιση ότι η παραχώρηση της δεύτερης αγωνιστικής διαδικασίας αφορά μόνο τη διαγωνιστική διαδικασία από το Υπουργείο, το υπόλοιπο θα είναι περιουσία και έσοδα του ΟΣΕ, όπως ήταν.
Επίσης, στον Πρόεδρο της Επιτροπής LOGISTICS, στην κ. Ροδόπουλο, ότι εκτός από τον διαγωνισμό του Θριασίου και στην εξέλιξη του διαγωνισμού του Γκόνου στη Θεσσαλονίκη, προετοιμάζονται πολλά εμπορεύματα κέντρα ακόμη, στο Βόλο, στη Λάρισα, στην Καβάλα, στην Αλεξανδρούπολη, στην Ηγουμενίτσα και στην Πάτρα. Και είναι προφανές ότι περιλαμβάνονται ανάλογα την περιοχή και την πρωτογενή περιοχή και πάρκα Europe Logistics, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και στη Θεσσαλονίκη.
Για τον Δήμαρχο Ασπροπύργου, τον κ. Μελετίου, θα ήθελα να κάνω μερικές διευκρινίσεις. Καταλαβαίνουμε και την πολιτική απόχρωση που έχει κάθε Δήμαρχος και από πού στηρίζεται, όμως, αυτή η περιοχή είναι μια περιοχή που σκόπιμα και η Δυτική Αττική και η Δυτική Αθήνα, για δεκαετίες ήταν υποβαθμισμένες χωρίς έργα υποδομής με το να γίνεται ένα χωροταξικό και πολεοδομικό και περιβαλλοντολογικό μπάχαλο. Είναι η πρώτη κυβέρνηση που έχει κάνει ένα σοβαρό σχεδιασμό και για την αναβάθμιση της περιοχής και για να προστατευθούν οι αστικές περιοχές.
Ένα από αυτά τα παραδείγματα είναι το Θριάσιο. Διότι το Θριάσιο θα έχει τις απαραίτητες υποδομές και για την αντιπλημμυρική προστασία και για το που διοχετεύονται και έχει γίνει ήδη η θεσμοθέτηση του μεγάλου όγκο των βαρέων οχημάτων, για να μην πηγαίνουν μέσα από το αστικό ιστό. Είχαμε διαμαρτυρίας και γι’ αυτό. Εγώ απορώ που ο Δήμαρχος δεν το ανέδειξε, δεν μας έδωσε και συγχαρητήρια, που ένα μεγάλο κομμάτι των βαρέων οχημάτων απαγορεύτηκε να περνάει από τις αστικές περιοχές του Ασπροπύργου και όλης της χώρας. Και βέβαια, προφανώς συγκεντρώνουμε δράσεις, οι οποίες είναι άναρχες, σε ένα μεγάλο εμπορευματικό κέντρο, με τον σχεδιασμό που οφείλει να κάνει πολιτεία.
Αυτό έπρεπε να γίνει πολλά χρόνια πριν, για να μην έχουμε χύμα χωροθέτηση τέτοιων δραστηριοτήτων, σε όλη τη Δυτική Αττική.
Έχει δίκιο γι’ αυτό που είπε, αυτή ήταν η εμπειρία που έχει ο Δήμαρχος, για τους εγκάθετους κομματικούς εργαζόμενους. Όπότε είχαμε σύμβαση παραχώρησης στην περιοχή και γενικά στην Ελλάδα, είχαμε και συγκεκριμένες παρεμβάσεις για τους εργαζόμενους που έμπαιναν και δούλευαν σε αυτές προχωρήσεις. Ο Δήμαρχος Ασπροπύργου έχει απόλυτο δίκιο. Το παρελθόν της χώρας είναι πολύ πικρό ακόμα και σε αυτά από τον παλαιοκομματισμό.
Προφανώς, πρέπει και θα παρακαλέσω την ΓΑΙΑΟΣΕ να έρθει σε μία συνεννόηση με τον παραχωρησιούχο να προτιμηθούν οι άνθρωποι, που είναι στην περιοχή για εργαζόμενοι.
Οι περισσότεροι από τους φορείς ήταν και υπέρ της επένδυσης και υπέρ της Σύμβασης.
Ο Πρόεδρος του ΟΣΕ μας έδωσε τα συγχαρητήρια για το αίτημα που θεραπεύεται στο άρθρο 3 και θα διευρυνθεί για τους εργαζόμενους που ήταν στον ΟΣΕ.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού ήταν σαφέστατος και ως προς το ρόλο του Ελεγκτικού Συνεδρίου και πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή να σταματήσουμε το θέατρο. Γίνεται μια διαγωνιστική διαδικασία από έναν φορέα. Αν κάποιος έχει πρόβλημα νομιμότητας με αυτήν τη διαγωνιστική διαδικασία, ποια είναι η εγγύηση που έχει αν δεν είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο; Ποια είναι η εγγύηση που οφείλει να έχει και το Κοινοβούλιο και η όποια Κυβέρνηση αν δεν είναι τα θεσμικά και τα θεσμοθετημένα όργανα της Ελληνικής Πολιτείας και βέβαια και τα ευρωπαϊκά όργανα; Θα πάει η σύμβαση της DGCom και αν μπει θέμα κρατικών ενισχύσεων, προφανώς, θα διορθωθεί η σύμβαση.
Αυτή είναι η διαδικασία και αυτά είναι τα βήματα για να προστατευτεί το δημόσιο συμφέρον. Αλλιώς δεν θα είχαμε Ελεγκτικό Συνέδριο και θα λέγαμε ας φέρει ο υπουργός ότι θέλει στη Βουλή και ας κάνει ο όποιος ορέας μια διαγωνιστική διαδικασία και στη συνέχεια θα τα βρούμε στα δικαστήρια. Δεν γίνεται έτσι, ούτε μπορεί κανείς να απαξιώνει τα θεσμοθετημένα όργανα από το Σύνταγμα και το ρόλο που διαδραματίζουν, όπως το Ελεγκτικό Συνέδριο και όλοι οι άλλοι φορείς. Γίνεται εδώ μια σπέκουλα για άλλους λόγους και θα αναφέρω την καλοπροαίρετη εκδοχή. Την κακοπροαίρετή θα την αναφέρω στο τέλος για έκπληξη.
Έβαλε επίσης καλοπροαίρετα ο κ. Μαυρωτάς ένα θέμα για το αν με τις μικρές αλλαγές που ενέκρινε το Ελεγκτικό Συνέδριο και που προβλέπονταν στους αρχικούς όρους, θα μπορούσαν να έλθουν και άλλοι επενδυτές. Η απάντηση είναι σαφής. Έχουν γίνει τέσσερις διαγωνιστικές διαδικασίες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, όταν η χώρα ήταν έξω από τα μνημόνια σε καλύτερες χρονικές στιγμές, όταν οι τράπεζες και στη χώρα μας και γενικότερα έδιναν άπλετα δάνεια για τέτοιες επενδύσεις. Δεν έδιναν το 2016. Για να έχουμε ένα συγκριτικό, πριν λίγους μήνες που βγήκε ο διαγωνισμός για το αντίστοιχο έργο στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν τρεις ενδιαφερόμενοι, για να δούμε και πώς στηρίζεται από τη διεθνή οικονομία η χώρα και για να διαψευσθούν οι «Κασσάνδρες» για το που πάει η εθνική οικονομία και η χώρα.
Στους δύο διαγωνισμούς για το ΒΟΑΚ, χθες, υπήρχαν πέντε σχήματα στο διαγωνισμό για την παραχώρηση και πέντε σχήματα στον διαγωνισμό για την ΣΔΙΤ . Μάλιστα τα ξένα σχήματα ήταν διαφορετικά για την ΣΔΙΤ γεγονός, πού επίσης αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα. Όσοι κακοπροαίρετοι υπάρχουν, για τις υποδομές της χώρας, θα έχουν πολλές ευκαιρίες να μας καταγγείλουν για αυτά που κάνουμε για τη χώρα, για τις υποδομές και αναπτυξιακά έργα και να μιλούν δήθεν για σκάνδαλα. Το επόμενο χρονικό διάστημα έρχεται η τροποποίηση της συμβάσεις για τον Ε65, έρχεται το αεροδρόμιο στο Καστέλι και σε λίγο καιρό θα έλθει το εμπορευματικό κέντρο Θεσσαλονίκης, όπου θα έχουν την ευκαιρία να μας καταγγέλλουν για πάρα πολλά. Τελειώνει η διαγωνιστική διαδικασία για τη γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας, θα τελειώσει του ΒΟΑΚ και έχετε πάρα πολλή δουλειά να μας καταγγείλετε.
Κύριε Μαυρωτά, δεν έχει κανένα πρόβλημα, κατά τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου και όλων των ελεγκτικών οργάνων, η σύμβαση και δεν θα μπορούσαν να έρθουν άλλοι. Γιατί τον προηγούμενο καιρό με τις προηγούμενες διαγωνιστικές διαδικασίες, είτε δεν ερχόταν κανείς, είτε αυτοί που έρχονταν στο τέλος δεν έδιναν ούτε εγγυητική επιστολή, ούτε υπέγραφαν σύμβαση. Όταν ήρθαν σε καιρούς ανάπτυξης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα δούμε στη συνέχεια ποιοι ήταν οι όροι και οι προσφορές που είχαν δώσει.
Για ποιο πράγμα μας καταγγέλλετε; Ότι κάνουμε μια χαριστική σύμβαση σε μια προσφορά που τους πριμοδοτήσαμε λέει το ΚΙΝΑΛ και εν μέρει και η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ποιους πριμοδοτήσαμε αν αυτό ισχύει; Ένα σχήμα που το 80% το έχει η ΕΤΒΑ στην οποία το ελληνικό δημόσιο έχει το 35% απευθείας και το υπόλοιπο 65% η Τραπεζών Πειραιώς. Και που το 25% της Τράπεζας Πειραιώς το έχει το ελληνικό δημόσιο. Δηλαδή το ελληνικό δημόσιο έχει πάνω από το 50%. Να τους ευχαριστήσουμε για την καταγγελία που μας κάνουν. Δεν ισχύει αλλά να τους ευχαριστήσουμε.
Όσον αφορά την καλοπροαίρετη κριτική που έγινε. Ο κύριος Καραμανλής μίλησε για σκανδαλώδη σύμβαση. Μετά ήταν πιο ήπια η τοποθέτηση του δεν επέλεξε να την ονομάσει. Είπε όμως κάτι πολύ κρίσιμο, ότι το 2006 στον αρχικό διαγωνισμό που δόθηκε 1,5 εκατ. ευρώ ενώ τώρα δόθηκαν 10 εκατ. ευρώ , δεν είχε έρθει η COSCO στην Ελλάδα. Αυτό λέμε κι εμείς. Γιατί όμως η COSCO που ήρθε στην Ελλάδα μετά δεν κατέβηκε μια φορά σε αυτές τις διαγωνιστικές διαδικασίες, το 2012, το 2016; Ας ρωτήσουμε το ΚΙΝΑΛ. Γιατί, λοιπόν, δεν ήρθε; Είναι φιλέτο το Θριάσιο; Αν είναι φιλέτο τότε γιατί δεν κατέβηκε μια δεύτερη προσφορά από την COSCO; Και γιατί πιέστηκε η ελληνική κυβέρνηση να μην κάνει αυτό το διαγωνισμό για τα 500 στρέμματα; Και κάποιοι στη διαβούλευση (και όχι μόνο και δημοσιεύματα όλα αυτά τα χρόνια) ήθελαν να βγει ένας διαγωνισμός και για το διακομιστικό κέντρο που έχουμε βάλει 300 εκατ. ευρώ και για τη σύμβαση που συζητάμε σήμερα που δεν βάζει ένα ευρώ το ελληνικό δημόσιο.
Μήπως είναι πάγια τακτική κάποιων να θέλουν να ακυρώνονται οι διαγωνιστικές διαδικασίες, να μην συμμετέχει κανείς στο τέλος μετά από 15- 20 χρόνια για να παίρνουν πολύ φθηνά τις υποδομές της χώρας; Το έχουμε ξαναζήσει αυτό; Έχουμε ξαναδεί να προχωράει αυτή η κυβέρνηση διαγωνισμούς που εκκρεμούν 15-16 χρόνια γιατί κάποιοι θέλουν να αναβάλλονται; Στο Καστέλι το ζήσαμε παραδείγματος χάριν; Έχουμε κάποιους ανταγωνιστές που δεν θέλουν να γίνει αυτή η επένδυση; Για παράδειγμα, έχει υποβάλει η COSCO , μια που την ανέφερε ο κ. Καραμανλής, ένα σχέδιο για το λιμάνι του Πειραιά, που δεν ήταν στη σύμβαση, που ήθελε να κάνει εμπορευματικό κέντρο μέσα στο λιμάνι και να ακυρωθεί το Πνευματικό Κέντρο της χώρας το μεγαλύτερο και πιο σύγχρονο στην Ευρώπη; Ναι ή όχι;
Πάμε να δώσουμε απαντήσεις στα θέματα που τέθηκαν. Έθεσε ο κ. Καραμανλής μια ερώτηση για τα κτίρια Κ1 και Κ2 τι θα γίνει. Τα κτίρια Κ1 και Κ2 δεν είναι στη σύμβαση που συζητάμε, είναι στο διακομιστικό κέντρο, και έχει δικαίωμα η ΤΡΑΙΝΟΣΕ στη χρήση αυτή που διανύουμε αν θα κάνει χρήση του δικαιώματος της ή όχι. Αν δεν κάνει, θα είναι στο δεύτερο διαγωνισμό που θα γίνει για την αξιοποίηση και τη λειτουργία του διακομιστικού κέντρου.
Πάμε στα «καλοπροαίρετα», από την πρώτη στιγμή που μπήκε στην Επιτροπή η Σύμβαση Παραχώρησης κάποιοι ζήτησαν να μην είναι σε μια συνεδρίαση, να έρθουν και οι φορείς. Παρότι δεν είχε μπει τέτοιο θέμα στη Διάσκεψη των Προέδρων. Εμείς δεχθήκαμε. Δεν έχουν κάτι να φοβηθούμε.
Την ίδια στιγμή άρχισαν να βγαίνουν δημοσιεύματα, τυχαία . Και αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με κόμματα της αντιπολίτευσης, έχουν να κάνουν και με κόμματα της αντιπολίτευσης. Έχουν να κάνουν και με ανταγωνιστές και με συγκεκριμένες εταιρείες που διακινούν τα δημοσιεύματα. Τελείως τυχαία, λοιπόν, ποιοι τα λέγανε αυτά; Συγκεκριμένες εφημερίδες, για να μην τις χαρακτηρίσω αλλιώς και λέτε μετά για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν χρησιμοποιούν σωστό ή ευγενές λεξιλόγιο, και συγκεκριμένα site. Το ίδιο έγινε και σήμερα με τις περίπου καταγγελίες του σκανδάλου και των 10 βημάτων που κατήγγειλε ο Γιάννης Μανιάτης στην Βουλή και ζήτησε την παραίτηση μου , από το site «Liberal» . Τυχαία. Σχεδόν, πριν τελειώσει την τοποθέτηση.
Πάμε, λοιπόν, ένα-ένα να απαντήσουμε σε αυτή την κατακεραύνωση των αποκαλύψεων. Όροι για την προσφορά – δημοτικά τέλη. Πρώτο θέμα. Για τα δημοτικά τέλη υπάρχει υπερκείμενη νομοθεσία, την έχει ψηφίσει η Βουλή επτά φορές και επαναλαμβάνεται προφανώς στη σύμβαση. Θα μπορούσε να αναφερθεί το άρθρο που είχε ψηφίσει η Βουλή πριν 1,5 – 2 χρόνια.
ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ (Ειδική Αγορήτρια του Κ.Κ.Ε.): Δεν σημαίνει ότι είναι σωστή.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΡΤΖΗΣ : Ναι, είναι έτσι, αλλά δεν απαντάω σε εσάς. Με εσάς έχουμε άλλη κουβέντα να κάνουμε και μπορεί να έχετε και δίκιο. Εδώ απαντάμε στις καταγγελίες του σκανδάλου ότι αλλάξαμε τους όρους της σύμβασης. Δηλαδή, να τρελαίνεσαι.
Επίσης έστειλε μία επιστολή ο παραχωρησιούχος. Και νομίζουν ότι η επιστολή που έστειλε αποτελεί εναλλακτική προσφορά. Πού το είδατε αυτό γραμμένο, σε ποια διαδικασία και από πού προκύπτει ότι έγινε αποδεκτό;
Τρίτη πράξη του σκανδάλου είναι ο ν.4538/18, δηλαδή ότι βάλαμε ενιαίους συντελεστές δόμησης σε όλα τα εμπορευματικά κέντρα της χώρας, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, παντού, για να καλύψουμε συγκεκριμένες αθλιότητες, που είχαν γίνει στο παρελθόν. Ποιες είναι αυτές οι αθλιότητες; Στους προηγούμενους διαγωνισμούς για το Θριάσιο προβλεπόταν να χτίσουν 250.000 τετραγωνικά μέτρα, όταν οι όροι δόμησης επέτρεπαν 80. Αυτή είναι η αλήθεια. Και ποιο ήταν το τρικ; Ότι ψήφισαν το νόμο του 2010, που αναφέρθηκε πριν στη συζήτηση, που προέβλεπε ότι όποτε ήθελε ο Υπουργός Υποδομών άλλαζε τους όρους και τους έκανε όσο ήθελε. Οκταπλάσιους, δεκαπλάσιους, ό, τι ήθελε έκανε. Φέραμε, λοιπόν, προφανώς με διαβούλευση, με τα συναρμόδια υπουργεία, ενιαίους όρους για όλα τα εμπορευματικά κέντρα της χώρας που η ΓΑΙΟΣΕ προχωράει σε διαφανείς διαγωνιστικές διαδικασίες, για να είναι ενιαίο. Ποιο είναι το κακό; Προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση κατ’ εξαίρεση διαδικασίες; Προφανώς -όχι γενικώς, ειδικότερα για τους όρους δόμησης-προβλεπόταν μία χαρά, κανονικότατα προβλεπόταν.
Θέλετε να διαβάσετε να μου δώσετε σας παρακαλώ το συγκεκριμένο άρθρο της προκήρυξης να το διαβάσουμε; Να σας πω και ποιο ήταν το πρόβλημα: Εκτός από αυτό που σας λέω ότι έπρεπε να είναι ενιαία για αυτά τα μεγάλα εμπορευματικά κέντρα, τον Μάρτιο έπρεπε να έχουμε ολοκληρώσει τη διαγωνιστική διαδικασία για την αξιοποίηση του διαμετακομιστικού κέντρου και της λειτουργίας του. Για να γίνει αυτό, πρέπει να έχουμε τελειώσει αυτή τη σύμβαση και την αδειοδότηση. Άρα, αν πηγαίναμε σε μία άλλη λογική πιο ορθολογική, να εκδοθεί προεδρικό διάταγμα μόνο για το Θριάσιο και όχι οριζόντια για όλα, όπως έπρεπε να είναι, θα έπρεπε να περάσουν οκτώ μήνες. Δηλαδή, η χώρα θα έπρεπε να επιστρέψει 225 εκατ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γιατί δεν θα είχε ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις που έχει μέχρι το Μάρτιο. Αυτό είναι το σκάνδαλο ότι δεν γυρνάμε 225 εκατ. ευρώ ;
Λοιπόν στη διακήρυξη του διαγωνισμού 211.2, αν θέλετε να το διαβάσω.«Δεδομένης της ύπαρξης όρων δόμησης και της παράλληλης εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 6α΄ του νόμου 3891/2010…»αυτού δηλαδή που προέβλεπε ότι όποτε ήθελε ο Υπουργός υποδομών άλλαζε ότι ήθελε, μαζί με τον Υπουργό Οικονομίας «…το ακίνητο δεν θα υποβληθεί στις πολεοδομικές διατάξεις του νόμου 4302/2014».
Παραμένει στη διάθεση των διαγωνιζομένων η επιλογή της καταλληλότερης νομικής διαδικασίας για την ίδρυση και λειτουργία του εμπορευματικού Κέντρου». Αυτό είναι στη διακήρυξη. Ποια είναι τα κρυφά που αλλάξαμε; Να το ξαναδιαβάσω για να το δείτε, 211.2 στον διαγωνισμό.
Θα με βοηθήσεις συνάδελφε να γράψω την παραίτησή μου μόλις τελειώσει η συνεδρίαση.
Τρίτη πράξη του σκανδάλου, που θα γράψουμε εδώ παραιτήσεις επί παραιτήσεων. Ποια ήταν τα τετραγωνικά που έπρεπε στην περίοδο Τ1, δηλαδή τα πρώτα δύο χρόνια, να κάνει ο παραχωρησιούχος; Στην αρχική ήταν 50.000τ.μ. και το κάναμε 120.000τ.μ. και όλο το κόστος αυτό, το 50% τουλάχιστον, πηγαίνει ως κέρδη του ελληνικού Δημοσίου, ως άμεσοι φόροι, Φ.Π.Α, μισθοί όλα τα υπόλοιπα. Αυτά είναι τα έσοδα του κράτους. Μεγάλο σκάνδαλο αυτό. Δηλαδή, όχι προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος απλά, επί 50 υπέρ του δημοσίου οφέλους και στην Τ2 υποχρεούται άλλα 120.000 τ.μ..
Ορίζεται μέσα στη σύμβαση που έχουμε; Βεβαίως ορίζεται και με μεγάλη ακρίβεια και τα τετραγωνικά που επιβάλλεται από τον παραχωρησιούχο στην περίοδο Τ1 και αυτά που μπορεί να μεταφέρει από την περίοδο Τ2 στην περίοδο Τ1.
Δηλαδή, τι μπορεί να μεταφέρει; 60.000 τ.μ.. Δηλαδή, τα δύο πρώτα έτη, αντί να κάνει 120.000 τ.μ. να κάνει 180.000 τ.μ.. Για να δούμε, αυτό στις συμβάσεις παραχώρησης σαν κι αυτή, προβλέπεται να δίνεις εγγυήσεις στα έργα που είναι στην περίοδο Τ1; Γιατί δεν δίνουμε εδώ εγγύηση για την λειτουργία, για τα κατασκευαστικά έργα δίνουμε εγγύηση που αν πτωχεύσει ή φύγει ο ανάδοχος, μένουν στο ελληνικό Δημόσιο, δεν πάνε βόλτα πουθενά, δεν είναι κινητά. Λοιπόν, προβλέπεται. Σε όλες τις συμβάσεις παραχώρησης αυτό γίνεται είτε είναι δρόμοι, αεροδρόμια, κτίρια ότι και να είναι, προβλέπεται.
Λογικά δεν αποτελεί σκάνδαλο, εκτός από περιπτώσεις που θέλουν σκόπιμα, πολλές φορές, να βγάλουν μπροστά άλλα πράγματα και αυτό δεν είναι απάντηση στο Κ.Κ.Ε. που έχει μια άλλη πολιτική θεώρηση για τις συμβάσεις παραχώρησης.
Η 4η πράξη λέει για τις πρόσθετες εργασίες. Για να δούμε τις πρόσθετες εργασίες. Πρόσθετες εργασίες: Ηλεκτρική ενέργεια. Όφειλε κάποιος που έχει υπηρετήσει στο Υπουργείο Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, να ξέρει στοιχειωδώς το νόμο εξοικονόμησης ενέργειας και όφειλε, αν το παρακολουθούσε, να γνωρίζει και τη νέα οδηγία για τα Zero Energy Building, τα οποία σύμφωνα με τις νέες οδηγίες δεν βγαίνουν αν δεν κάνεις εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Δεν παίρνεις ούτε άδειες, ούτε τίποτα.
Αλλά ας υποθέσουμε, ότι δεν ισχύουν αυτά, δεν υπάρχει σε έναν άλλο κανονισμό και γίνονται αυτά τα τρομερά πράγματα, γιατί σε μεγάλα κτίρια, με μεγάλες δομικές επιφάνειες, με τεράστιες στέγες ( δεν πειράζει που φεύγει ο κ. Μανιάτης, το έκανε και στην πρώτη συνεδρίαση, εμείς θα απαντήσουμε για τους πολίτες για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις) είναι καλό να έχουμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειες.
Το κακό που είναι;
Δίνει πρόσθετη αξία, για παράδειγμα, για τους χρήστες εκεί, θα πουλάει το διπλανό οικόπεδο αν γίνουν τέτοιες δράσεις. Ναι.
Παίρνει το ελληνικό Δημόσιο από αυτό; Ναι. Αφού παίρνει 2,5% του τζίρου του παραχωρησιούχου, δεν παίρνει;
Δεν είναι προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος;
Δεν είναι και προς όφελος του περιβάλλοντος;
Το δεύτερο είναι για τα στερεά και υγρά απόβλητα.
Μακάρι όλες οι μονάδες να έκαναν τέτοια ζητήματα και να μην είχαμε αυτά που έχουμε, ειδικά στη Δυτική Αττική και να μπορούσαν να πάρουν και του διπλανού τους . Αφήστε το οικονομικό κομμάτι, για το περιβαλλοντολογικό λέω, στον Ασπρόπυργο σε αυτή την περιοχή.
Η έβδομη πράξη λέει «πολυεπίπεδη, εγγυητική, επένδυσης» προφανώς αυτό προβλέπεται, όχι στη Σύμβαση, παντού.
Η όγδοη πράξη «εγγύηση κυρίου του έργου», ναι σε όλους τους διαγωνισμούς των παραχωρήσεων αυτό υπάρχει, Γιατί ένα λάθος που έκανε ο κ. Κώστας Καραμανλής πριν, ήταν ότι τα κτίρια πήγαιναν σε εμπορική δραστηριότητα μετά.
Ναι, αλλά τα κτίρια είναι περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου, εάν φύγει ο παραχωρησιούχος και έχει αυτό που λέμε στα ιδιωτικά έργα ψιλή κυριότητα, όχι υψηλή. Υψηλή είναι η κριτική του κ. Μανιάτη.
Η ένατη πράξη του «δράματος» είναι η απευθείας σύμβαση με τράπεζες. Αυτό γίνεται μέχρι την έναρξη ισχύος της παραχώρησης πάντα και την εγκρίνει το ελληνικό δημόσιο, όταν την φέρνει.
Δηλαδή, τι ζητάμε;
Να κάνει σύμβαση με τις τράπεζες πριν την έναρξη ισχύος της παραχώρησης;
Δεσμεύονται και οι τράπεζες δεσμεύεται και ο παραχωρησιούχος, δεσμεύονται όλοι.
Η δέκατη πράξη – εκεί να δείτε – του «δράματος και του σκανδάλου» του ΚΙΝ.ΑΛ. είναι η απόφαση του Δ.Σ. της «ΓΑΙΑΟΣΕ» και κάνει και μια ερμηνεία ο Γιάννης ο Μανιάτης.
Στο τέλος, λοιπόν, της απόφασης εξουσιοδοτείται ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας για την αλλαγή των όρων και όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί γίνεται αυτό;
Θα πω ένα άλλο παράδειγμα.
Εμείς θέλαμε να έχουμε ανταποδοτικά τέλη στο Καστέλλι ως πολιτική ηγεσία 5%. Γίνονται οι τεχνοοικονομικές μελέτες και οι τεχνοοικονομικοί σύμβουλοι του Υπουργείου ή της «ΓΑΙΑΟΣΕ» ή οποιουδήποτε και σου λένε « δεν βγαίνει παιδιά η επένδυση».
Άρα, έχεις δύο – τρία σενάρια και σου λένε εάν ζητήσεις εφάπαξ κατ’ ελάχιστον 10 εκατ., όπως έγινε τελικά, μπορεί να αυξήσεις τον ανταγωνισμό, να προσελκύσεις περισσότερους. Σου δίνουν ένα μοντέλο για τα έσοδα είτε αφορά το συγκεκριμένο έργο ή άλλο.
Εάν δώσεις μεγαλύτερο ποσό αυξάνεις την πιθανότητα να μην έρθει κανείς ή να μην έχεις το 2,5% του τζίρου και να μειωθεί αυτό. Και οι 350.000 ευρώ τον χρόνο που λένε είναι το ελάχιστο τίμημα, εάν δεν έχει έσοδα. Εάν δεν καλύπτονται από το 2,5% οι 350.000 τότε υποχρεούται ο παραχωρησιούχος κατ’ ελάχιστον να δώσει 350.000 ευρώ το χρόνο.
Μάλιστα.
Για να δούμε, λοιπόν, την απόφαση: Λέει, ότι « εξουσιοδοτεί τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της «ΓΑΙΑΟΣΕ», όπως δημοσιεύσει τα τεύχη μεταβολών του διαγωνισμού σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει την εταιρία, τα οποία θα συνάδουν άμεσα με τους ανωτέρω βασικούς όρους οριστικοποιώντας τυχόν αλλαγές που θα απαιτηθούν προς όφελος της εταιρίας, χωρίς να αλλοιώνουν την ουσία των ανωτέρω βασικών όρων, όπως εγκρίθηκαν από το Δ.Σ.».
Πού ερμηνεύει λοιπόν, ο κ. Μανιάτης το ότι απαγορεύεται να γίνουν αλλαγές; Το ανάποδο λέει.
Στις 22 του μηνός είναι το απόσπασμα του πρακτικού, που είναι η εγκριτική απόφαση ομόφωνη. Αν λοιπόν αυτό που υπονοεί ο κ. Μανιάτης στην 10η πράξη, είναι ότι το ΔΣ της ΓΑΙΑΟΣΕ έχει πάρει μια «κουτάλα» και «μαγείρευε» το διαγωνισμό ή κάτι τέτοιο υπονοεί, γιατί δεν έβγαζε μετά μία άλλη απόφαση; Το κρατούσε κρυφό;
Πριν τον διαγωνισμό βγήκε η μια απόφαση, η διαγωνιστική διαδικασία έγινε, όποιος και να κατέβαινε μπορούσε να δώσει κατ’ ελάχιστον 10 εκατ. ή 15 εκατ. ή 20 εκατ. αν κατέβαινε άλλος, αλλά δεν κατέβηκε άλλος.
Δεν κατέβηκε άλλος, γιατί το πρόβλημα του άλλου ήταν να βγει η διαγωνιστική διαδικασία του μικρού και του μεγάλου Θριασίου ενιαία πολύ αργότερα και για πολύ χαμηλότερο τίμημα. Αυτά αποδεικνύονται σε επιστολή του κ. Στυλιανίδη προς το Υπουργείο Οικονομικών για τον παραχωρησιούχο του Εμπορευματικού Κέντρου Θριασίου το 2009 που δεν ήρθε να υπογράψει τότε. Θα τα συζητήσουμε αυτά και στην Ολομέλεια.
Αυτή λοιπόν, είναι μία… σκανδαλώδες σύμβαση που εμείς θα την… αποσύρουμε προφανώς. Είμαστε περήφανοι που την φέρνουμε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, από το 1979 που έγιναν οι απαλλοτριώσεις, μετά από δεκαετίες και 4 άγονες διαγωνιστικές διαδικασίες. Είμαστε υπερήφανοι , που συμβάλουμε στην ανάπτυξη της χώρας και εκτός από τις προσωρινές θέσεις εργασίας στην κατασκευή, θα υπάρχουν χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Δυτική Αττική και θα αναβαθμίσουν και την παραγωγική δομή της χώρας και την γεωπολιτική θέση της χώρας.
Ο κύριος Μανιάτης, τον οποίο ξέρω πολλά χρόνια και είχα άλλη εικόνα για εκείνον παλιότερα, φαίνεται ότι έχει επηρεαστεί από την αρχαία τραγωδία ή την αρχαία κωμωδία. Αλλά εδώ δεν είναι για να παίζουμε με την ανάπτυξη της χώρας, για αυτό και μιλάει για πράξεις . Μιλάει για πρώτη πράξη, για δεύτερη πράξη, που είναι θεατρικός όρος, δεν είναι όρος συμβάσεων.
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στην Ολομέλεια. Αλλά πραγματικά είναι φοβερή η καταγγελία, να διαπλεκόμαστε ως κυβέρνηση με το ελληνικό δημόσιο και να το πριμοδοτούμε. Αν είναι αυτή η καταγγελία, σας ευχαριστούμε πολύ για την καταγγελία.
