Η συνέντευξη του υπουργού Υποδομών και Μεταφορών, Χρήστου Σπίρτζη στην «Κυριακάτικη Εφημερίδα» και τη δημοσιογράφο κ. Έφη Μπαρμπάτση
ΕΡ. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για ισορροπημένη συμφωνία, με μέτρα και αντίμετρα. Στην πράξη όμως εκτιμάτε ότι αυτό το δύσκολο εγχείρημα θα πετύχει; Οι πολίτες θα το δουν στην τσέπη τους ή το εισόδημά τους συνεχώς θα μειώνεται;
ΑΠ. Ο στρατηγικός στόχος της μάχης, όχι απλά διαπραγμάτευσης, που δίνει αυτή η κυβέρνηση, ήταν και είναι η οριστική ρύθμιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, ώστε να δοθεί ανάσα στην οικονομία και να περάσουμε στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη για την κοινωνία.
Μία κοινωνία που βρίσκεται επί χρόνια σε μία δίνη ανθρωπιστικής κρίσης, λεηλασίας της μεσαίας τάξης, αποδόμησης της κοινωνίας και των παραγωγικών δυνάμεων, που την καταδίκασαν οι κυβερνήσεις του χθες, που η μόνη κουβέντα που είπαν για το χρέος ήταν ότι είναι βιώσιμο και σήμερα κουνούν το δάχτυλο και ζητούν και τα ρέστα για όσα αυτοί συσσώρευσαν στην πλάτη του ελληνικού λαού. Πάει πολύ δεν νομίζετε;
Δεν πανηγυρίζουμε. Δεν χαιρόμαστε. Βιώνουμε τα προβλήματα του λαού μας με τις οικογένειές μας, τους συναδέλφους μας, τον κοινωνικό μας περίγυρο. Γι’ αυτό και η προσπάθεια θα καρποφορήσει πολύ σύντομα.
Η χώρα θα γυρίσει σελίδα άμεσα και με πολλή δουλειά θα βγούμε από την επιτροπεία. Θα ανακτηθεί η χαμένη κυριαρχία μας και θα φανούν τα αποτελέσματα της πολιτικής μας για την κοινωνία και τον πολίτη. Σε αυτούς είμαστε, άλλωστε, υπόλογοι και μόνο.
ΕΡ. Ο Νίκος Βούτσης και ο Πάνος Σκουρλέτης έχουν μιλήσει ανοικτά για επαναδιαπραγμάτευση των αρνητικών μέτρων. Ενστερνίζεστε αυτή την άποψη;
ΑΠ. Η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έχουν αποδείξει, από την πρώτη στιγμή που πήραν τη λαϊκή εντολή, ότι διαπραγματεύονται συνεχώς για να επιτευχθούν καλύτεροι όροι για τον πολίτη, την κοινωνία ,τη ρύθμιση της βιωσιμότητας του χρέους, για να καταφέρουμε να περάσουμε στη δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη, στην οικοδόμηση παραγωγικού ιστού, στον αντίποδα της εξυπηρέτησης συμφερόντων λίγων και εκλεκτών.
Η πολιτική δεν είναι κάτι στατικό. Δεν είναι ένα διαρκές «ναι σε όλα». Για εμάς τα μόνα προαπαιτούμενα είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού, η έξοδος από τη ντροπιαστική επιτροπεία και η δίκαιη ανάπτυξη. Επομένως, αν οι συνθήκες είναι ώριμες, στον κατάλληλο χρόνο μπορούμε να επαναδιαπραγματευθούμε τα πάντα.
ΕΡ Η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να ζητεί εκλογές. Τι απαντάτε σε αυτό το αίτημά της;
ΑΠ. Η Ν.Δ καλείται να αντιμετωπίσει το εσωτερικό πολιτικό της αδιέξοδο. Καλείται να βγάλει συνισταμένη πολιτική γραμμή σε δυνάμεις που είναι διαμετρικά αντίθετες. Δεν μπορεί η Ακροδεξιά, η νεοφιλελεύθερη ομάδα της Ν. Δ και η λαϊκή Δεξιά να βρουν κοινή όδευση. Όσο η χώρα δεν βρισκόταν σε κρίση, οι δυνάμεις αυτές συνασπίζονταν και οι διαφορές κρύβονταν κάτω από το χαλί, λόγω της διαχείρισης της εξουσίας και της παλαιοκομματικής λειτουργίας που έφερε τη χώρα στο κατάντημα των μνημονίων.
Σε καιρούς κρίσης, τα πολιτικά διλήμματα είναι καθαρά. Οι πολιτικές κατευθύνσεις και επιλογές για την κοινωνία και τη χώρα το ίδιο. Δεν μπορούν, επομένως, στα κρίσιμα και μεγάλα θέματα δυνάμεις με τελείως διαφορετική προσέγγιση για τα γεωπολιτικά θέματα, για την κοινωνία, για τον ρόλο του δημόσιου τομέα, να συγκλίνουν. Η ηγεσία της Ν. Δ το γνωρίζει. Γι’ αυτό και βρίσκεται σε ένα διαρκές «βέρτιγκο» αλληλοσυγκρουόμενων πολιτικών γραμμών. Προσπαθεί να ξεπεράσει τα εσωτερικά της προβλήματα ζητώντας συνεχώς εκλογές. Συμμαχεί με δυνάμεις που αντιμάχονται τη χώρα και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, ελπίζοντας στην αποτυχία της κυβέρνησης. Διαψεύδεται συνεχώς και αποτυγχάνει, παρά την ολιστική στήριξή της από την πλειονότητα των συστημικών μέσων ενημέρωσης.
Από την αριστερή παρένθεση, στις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες, στην προσπάθεια κατασυκοφάντησης του κυβερνητικού έργου, στο εγχείρημα της απαξίωσης του ηθικού πλεονεκτήματος της κυβέρνησης, στην ελπίδα να μην κλείσει η αξιολόγηση, μέχρι και στην κατηγορία των ευρωπαϊκών θεσμών ότι στηρίζουν την κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση που έκανε όλο αυτό το διάστημα, όλα απέτυχαν.
Η Ν.Δ καταψηφίζει την 13η σύνταξη για τους συνταξιούχους για να μη δυσαρεστηθούν οι Θεσμοί και αφού η κυβέρνηση επιτυγχάνει πλεονάσματα άνω του στόχου, αρνείται να ψηφίσει τα αντίμετρα και καταθέτει τροπολογία με μέτρα που ήδη υπάρχουν στη συμφωνία. Αντιλαμβάνομαι τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει, αλλά θα πρέπει να το συνηθίσει. Η χώρα θα βγει από την επιτροπεία από αυτή την κυβέρνηση με την τελική διευθέτηση του χρέους και τότε, με την ολοκλήρωση της πολιτικής μας, στο τέλος της τετραετίας, θα κριθούμε όλοι από τον ελληνικό λαό.
Έχω να συστήσω υπομονή και συμπάθεια, γιατί θα δείτε πολλά ακόμη στον πανικό τους και στην παντελή έλλειψη στρατηγικής πρότασης για την κοινωνία.
ΕΡ. Οι πολιτικοί σας αντίπαλοι αποκαλούν, εσάς και κάποιους ακόμα, «πασοκογενείς» του ΣΥΡΙΖΑ. Δέχεστε κριτική, ένθεν κακείθεν, ότι ενταχθήκατε στο κυβερνών κόμμα μόνο και μόνο για τις «καρέκλες». Πιστεύετε ότι υπάρχει ξεκάθαρη και ενιαία συνισταμένη των επιμέρους ιδεολογικών τάσεων εντός της Κουμουνδούρου;
ΑΠ. Η πολιτική επιλογή πολλών ανθρώπων, όπως και η δική μου, ήταν η συστράτευση χωρίς όρους, προϋποθέσεις, συμφωνίες ή ανταλλάγματα στην πολιτική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για την ελληνική κοινωνία, τη χώρα, την Ευρώπη και το ριζοσπαστικό προοδευτικό κίνημα.
Όλα τα άλλα, θέσεις, υπουργεία, κατανομές με ποσοστά στο κράτος, που θεωρείτο λάφυρο επί 10ετίες, γίνονταν από αυτούς που σήμερα μας κατηγορούν και κάνουν ότι δεν ξέρουν, δεν είδαν, δεν θυμούνται τίποτα. Να τους θυμίσουμε εμείς. Αν ήμουν καρεκλοκένταυρος ή θηρευτής θέσεων δεν θα είχα δεχθεί να τοποθετηθώ σε μία κρατική θέση από το ΠΑΣΟΚ, τόσα χρόνια; Οι προτάσεις που υπήρξαν ήταν πάρα πολλές και οι αρνήσεις ισάριθμες. Για να μην ξεχνάμε και την πολιτική ιστορία μας, ο προοδευτικός κόσμος της χώρας, όπως εκφραζόταν από πολλά κόμματα στη Μεταπολίτευση, λειτούργησε για μεγάλο διάστημα ενιαία. Οι προοδευτικοί κομματικοί χώροι στη Μεταπολίτευση υπήρξαν συγκοινωνούντα δοχεία.
Αυτό σταμάτησε όταν το ΠΑΣΟΚ απέκτησε μία ηγετική ομάδα, με χαρακτηριστικά ξένα και προς τον προοδευτικό κόσμο και προς τις κοινωνικές ομάδες που εκπροσωπούσε. Αποκορύφωμα αυτής της πολιτικής του μετάλλαξης ήταν η συνεργασία του με τη Ν .Δ. Παρά ταύτα, στους κοινωνικούς θεσμούς, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στον συνδικαλισμό η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων δεν διεκόπη και εκφράστηκε μαζικά μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ -και κυρίως- μέσα από αυτό που ενέπνευσε ο Αλέξης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, παραμένει και θα είναι και αύριο ένα κόμμα πλούσιο σε απόψεις, με όργανα και διαδικασίες ζωντανές, με ιδεολογική ιστορική αφετηρία και πολύ δρόμο ακόμη, χωρίς προσωπικά χαρακτηριστικά και με μία απίστευτη ικανότητα να διαλέγεται στο εσωτερικό του και να καταλήγει σε πολιτική συνισταμένη που υπηρετούμε δημοκρατικά όλοι μας, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Για ανταλλάγματα και καρέκλες ρωτήστε άλλους. Λάθος πόρτα χτυπάτε στον ΣΥΡΙΖΑ.
ΕΡ. Έχοντας περάσει από το ΠΑΣΟΚ, πώς κρίνετε τις τελευταίες εξελίξεις στο εσωτερικό της Δημοκρατικής Συμπαράταξης; Θεωρείτε πως υπάρχουν, μελλοντικά, τα περιθώρια μιας σύμπραξης μεταξύ Δημοκρατικής Συμπαράταξης και ΣΥΡΙΖΑ ή ένα τέτοιο σενάριο θα πρέπει να αποκλειστεί;
ΑΠ. Θεωρώ ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη πρέπει να ξεκαθαρίσει το πολιτικό και ιδεολογικό στίγμα της. Για να υπάρξει συνεργασία πρέπει να υπάρχει κοινός στόχος και συμφωνία αρχών. Αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη παραμείνει ένας χώρος της δεξιάς Σοσιαλδημοκρατίας, με προσμονή συνεργασίας με τη Ν.Δ του κ. Μητσοτάκη και με διαύλους σχεδιασμού με τη Ν. Δ του κ. Σαμαρά, ούτε επιδιώκουμε ούτε θέλουμε συνεργασία.
Αν επιλέξει ένα προοδευτικό στίγμα και επιστρέψει στις ιδρυτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, προφανώς υπάρχει κοινός τόπος και πιθανότητες συνεργασίας. Δυστυχώς, το δεύτερο σενάριο, με την υπάρχουσα γεωγραφία στελεχών, που έχουν εθιστεί για πολλές δεκαετίες στη διαχείριση της εξουσίας, δεν έχει πολλές πιθανότητες και αυτό είναι λυπηρό.
ΕΡ . Τους τελευταίους μήνες βρίσκεστε σε συνεχείς συζητήσεις για το μέλλον του ΟΑΣΘ. Τι θέλετε να πετύχετε και ποια είναι τα εμπόδια;
ΑΠ. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης, ζουν από το 1957, όμηροι σε ένα απίστευτο, κρατικοδίαιτο, μη ελεγχόμενο από πουθενά και από κανέναν, μονοπωλιακό σύστημα αστικών συγκοινωνιών, που δεν ικανοποιεί κανέναν με το παρεχόμενο έργο του και κοστίζει, ως ιδιωτική εταιρία, στον Έλληνα φορολογούμενο περισσότερο από ό,τι κοστίζει ο σχεδόν πενταπλάσιος δημόσιος ΟΑΣΑ.
Στόχος μας είναι ο εξορθολογισμός και η ορθή λειτουργία των αστικών συγκοινωνιών της Θεσσαλονίκης επ΄ ωφελεία των πολιτών και του Έλληνα φορολογουμένου.
Έχουμε ολοκληρώσει μία μεγάλη, ουσιαστική και πραγματική διαβούλευση με τους φορείς της πόλης, για να διασφαλίσουμε ποιοτικές δημόσιες αστικές συγκοινωνίες, ώστε να μην υστερούν σε σχέση με τις αστικές συγκοινωνίες που έχουμε στην Αθήνα σε έργο και σε κόστος.
Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης δεν μπορεί να παραμένουν όμηροι μιας συντονισμένης πολιτικής εκβιασμών. Είναι αδιανόητο ένας οργανισμός, που λαμβάνει χωρίς ημέρα καθυστέρησης την κρατική επιχορήγηση από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, να πληρώνει τους μετόχους του -και όποιον άλλον επιλέγει η διοίκηση- και να αφήνει απλήρωτους μισθούς και δεδουλευμένα εργαζομένων. Αυτή η ιστορία με την ομηρία των πολιτών θα τελειώσει εδώ.
ΕΡ. Τα έργα στους αυτοκινητόδρομους επί θητείας σας προχώρησαν με γοργούς ρυθμούς. Πολλοί αναρωτιούνται τι ήταν αυτό που έδωσε αυτή την ώθηση. Ενώ δεν είναι λίγοι οι πολίτες που προβληματίζονται για το κόστος των διοδίων.
ΑΠ. Θα ήταν μία εξαιρετική ερώτηση σε όλους αυτούς που «σχεδίαζαν», έφτιαχναν «συμβάσεις», που μόνο κόστιζαν στον πολίτη, έδιναν μονίμως υποσχέσεις ολοκλήρωσης των έργων, αλλά δεν ολοκληρώνονταν ποτέ. Πρόστιμα και διόδια για ανύπαρκτους δρόμους πλήρωνε ο Έλληνας πολίτης. Γιατί οι «εξαιρετικές» συμβάσεις της Ν.Δ και οι σχεδιασμοί της δεν προχώρησαν ποτέ;
Γιατί η επαναδιαπραγμάτευση της κυβέρνησης έφερε όφελος 764 εκατ. ευρώ για τον πολίτη και έγκαιρη παράδοση λειτουργικών αυτοκινητοδρόμων; Αυτά είναι τα οφέλη της διαπραγμάτευσης. Είναι χειροπιαστά τα αποτελέσματα, όσο κι αν θέλουν κάποια συστημικά MME να διαψεύσουν, ακόμη και αυτά που βλέπει ο κάθε χρήστης. Ούτε μία συγνώμη στον Έλληνα πολίτη; Μόνο ψέματα για τα έργα και φωνές για τις παραδόσεις των αυτοκινητοδρόμων;